Zimmet suçundan sanık T.O."ın yapılan yargılanması sonunda; atılı suçtan mahkümiyetine dair Muş Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 07.09.2006 gün ve 1998/86 Esas, 2006/247 Karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay"ca incelenmesi sanık ve müdafii tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı C.Başsavcılığından tebliğname ile daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:

Sanık hakkında tesessül hükümlerinin uygulanıp uygulanamayacağının karar yerinde tartışılmaması karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.

Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,

Ancak;

Karara katılan hakimin izinli olmasının CMK.nun 232/5. maddesindeki "hakimlerden birinin hükmü imza edemeyecek hale gelmesi" kapsamında sayılamayacağı dikkate alınarak, aynı maddenin 4 fıkrası gereğince gerekçeli kararın karara iştirak eden hakimlerin hepsi tarafından imzalanması gerektiğinin gözetilmemesi,

Suçun 5237 Sayılı Yasanın 53/1-a maddesindeki yetkinin kötüye kullanılması suretiyle işlenmesine ve suçun işlenmesinde elde edilen menfaatin suçun mağduruna iade edilmemesine rağmen hakkında 53/5. ve 55. maddelerinin uygulanmaması,

Kanuna aykırı, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan 5237 sayılı TCK.nun 53 ve 55. maddelerinde yer alan güvenlik tedbirleriyle ilgili hatalı uygulamanın kazanılmış hakka konu olmayacağı da dikkate alınarak hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 09.07.2007 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.