Esas No: 2021/19865
Karar No: 2022/14971
Karar Tarihi: 01.11.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/19865 Esas 2022/14971 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, sahipli hayvanı öldürme, işe yaramayacak hale getirme ve değerini düşürme suçlarını işlemekten suçlu bulunmuştur. Ancak, sanık savunmasında saldıran av köpeklerine ateş etmek zorunda kaldığını belirtmiştir ve bu savunmaya itibar edilerek hukuka uygunluk nedeninin varlığı sebebiyle beraatine karar verilmesi yerine mahkumiyetine karar verilmiştir. Suç tarihi itibariyle TCK'nın mülga 151/2. maddesi daha lehe hükümler içerdiği için bu madde uygulanmıştır. Ancak, 14/07/2021 tarihli Hayvanları Koruma Kanunu'na eklenen 28/A maddesi ile sahipli hayvanların can olarak kabul edilmesi ve cezaların arttırılması söz konusudur.
Detaylı kanun maddeleri:
- TCK'nın mülga 151/2. maddesi: Haklı bir neden olmaksızın, sahipli hayvanı öldüren, işe yaramayacak hale getiren veya değerinin azalmasına neden olan kişi hakkında yukarıdaki fıkra hükmü uygulanır.
- 5271 sayılı CMK'nın 232/2-b maddesi: Heyet üyelerinin kurum siciline yer verilip, ad ve soyadlarının gösterilmemesi açık düzenlemeye aykırıdır.
- 5271 sayılı CMK'nın 223/2-d maddesi: Hukuka uygunluk nedeninin varlığı sebebiyle beraate karar verilmesi gerekir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Haksız yere sahipli hayvanı öldürme, işe yaramayacak hale getirme ve değerini düşürme
HÜKÜMLER : İlk derece mahkemesinin ceza verilmesine yer olmadığı hükmü kaldırılarak mahkumiyet
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
... Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin 21.02.2018 tarihli karar başlığında, heyet üyelerinin kurum siciline yer verilip, ad ve soyadlarının gösterilmemesi 5271 sayılı CMK’nın 232/2-b maddesindeki açık düzenlemeye aykırı ise de; anılan hususun mahallinde eklenmesi olanaklı görülmüştür.
Her ne kadar 14/07/2021 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Hayvanları Koruma Kanunu ile TCK'da Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 17. maddesi uyarınca 5237 TCK'nın 151/2. maddesi yürürlükten kaldırılmış, anılan Kanun hükümleri uyarınca sahipli hayvan mal (eşya) olmaktan çıkartılıp, can olarak kabul edilmiş ve 5199 sayılı Hayvanları Koruma Kanunu'na eklenen "Adli Cezalar " başlıklı 28/A maddesi ile de bu nevi sahipli hayvanı kasten yaralama ya da öldürme suçunun cezaları arttırılmış ise de; suç tarihi itibariyle TCK'nın 151/2. maddesinin daha lehe hükümler içerdiği ve bu nedenle suç sabit olduğu takdirde uygulanması gerektiği anlaşılmakta ise de;
TCK’nın mülga 151/2. maddesinde “ Haklı bir neden olmaksızın, sahipli hayvanı öldüren, işe yaramayacak hale getiren veya değerinin azalmasına neden olan kişi hakkında yukarıdaki fıkra hükmü uygulanır.” düzenlenmesine yer verilmiş olup, sanık aşamalardaki tutarlı savunmalarında, katılanların av köpeklerinin keçi sürüsüne saldırdıkları için ateş etmek zorunda kaldığını belirtmiş olup, aksi kanıtlanamayan bu savunmaya itibar edilerek tipiklik unsurunun bulunmaması, diğer bir ifadeyle hukuka uygunluk nedeninin varlığı sebebiyle 5271 sayılı CMK’nın 223/2-d maddesi uyarınca beraatine karar verilmesi yerine TCK’nın 151/2 delaletiyle 151/1 maddesinden mahkumiyetine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafii ve katılanlar vekilinin temyiz istemleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 5271 sayılı CMK'nın 304/2. maddesi uyarına yeniden incelenmek ve hüküm verilmek üzere dosyanın ... Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesi gönderilmesine, 01.11.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.
