Irza geçmeye teşebbüs ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından sanık A.K."nın bozma üzerine yapılan yargılanması sonunda; 5237 sayılı TCK.nun hükümlerinin aleyhe olması sebebiyle uygulanmasına yer olmadığına dair Zonguldak 1.Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 26.10.2005 gün ve 2005/207 Esas, 2005/178 Karar sayılı hükümlerin süresi içinde Yargıtay"ca incelenmesi sanık müdafii tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı C.Başsavcılığından tebliğname ile daireye gönderilmekle gereği düşünüldü:

Sanığa isnat olunan konut dokunulmazlığını bozma suçunun tabi olduğu yasa maddesinde öngörülen cezanın tür ve tutarına nazaran 765 sayılı TCK.nun 102/4 ve 104/2. maddelerinde belirlenen 7,5 yıllık asli ve ilave zamanaşımına tabi olduğu, suç ve inceleme tarihleri arasında bu sürenin gerçekleştiği anlaşıldığından 5237 Sayılı TCK.nun 7/2 ile 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gözetilmek suretiyle hükmün CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden sanık hakkında açılan kamu davasının aynı yasanın 322. ve 5271 sayılı CMK.nun 223/8. maddeleri uyarınca zamanaşımı sebebiyle DÜŞMESİNE,

Irza geçme suçundan kurulan hükme ilişkin yapılan incelemede;

Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,

Ancak;

26.03.2004 gün 2004/7 Esas 2004/61 Karar sayılı hükmün sanık tarafından süresi içinde temyiz edilmesinden sonra Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 20.07.2005 tarihli yazısı ile yeni yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK.na göre yeniden değerlendirme için 5320 sayılı yeni Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 8.maddesi gereğince dava dosyasının iade edilmesi üzerine mahkemece duruşma açılıp yeni mahkümiyet hükmü kurulurken temyiz edilen ilk kararın Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 27.06.2006 gün ve 2006/172-168 sayılı kararında belirtildiği gibi geçerliliğini yitirmiş olması nedeniyle CMK.nun 230/1.maddesinde belirtilen hususların hükmün gerekçesinde gösterilmesi gerektiği, gerekçe yönünden önceki karara atıfta bulunmakla yetinmenin olanaklı olmadığı dikkate alınmadan, yetersiz gerekçeyle yazılı biçimde hüküm kurulması,

Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nun 321 ve 326. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 14.6.2007 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.