Esas No: 2021/18965
Karar No: 2022/14862
Karar Tarihi: 01.11.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/18965 Esas 2022/14862 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hakkında nitelikli hırsızlık suçundan verilen hüküm, istinaf başvurusunun esastan reddedilerek onandı. Sanık müdafiyesinin yaptığı temyiz başvurusunda üst sınırdan hüküm kurulduğu, yasal ve takdiri hükümlerin yeterince uygulanmadığı ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmesi gerektiği iddialarına yönelik yapılan incelemede herhangi bir bozma sebebi tespit edilemediği bildirildi. Kararda, CMK'nın 288. ve 294. maddeleri uyarınca temyiz sebebinin hukuki yönle ilgili olması gerektiği belirtildi. Ayrıca dosyada CMK'nın 289. maddesinde sayılan hukuka kesin aykırılık hallerinin olmadığı ifade edildi. Kararın gerekçelerine göre, sanık hakkında verilen hükümde bir isabetsizlik bulunmadığı sonucuna varılarak, sanık müdafiyesinin temyiz talebi esastan reddedildi. Kanun maddeleri olarak; CMK'nın 288., 294. ve 301. maddeleri ve TCK'nın 142/2-h ve 142/1-a maddeleri geçmektedir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Nitelikli hırsızlık
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK'nın 288. maddesinin ''Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır.'', aynı Kanunun 294. maddesinin ''Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir.'' ve aynı Kanunun 301. maddesinin ''Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar.'' şeklinde düzenlendiği de gözetilerek sanık müdafiinin temyiz isteminin; üst sınırdan hüküm kurulduğu, yasal ve takdiri hükümlerin yeterince uygulanmadığı, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmesi gerektiğine yönelik olduğu belirlenerek anılan sebebe yönelik yapılan incelemede;
Oluş ve dosya içeriğine göre, sanığın hastanede müştekinin cüzdanından bankamatik kartını çalması eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 142/2-h maddesi yerine TCK’nın 142/1-a maddesinden hüküm kurulması bu sebebe dayanılan aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Ayrıca dosyada CMK'nın 289. maddesinde sayılan hukuka kesin aykırılık hâllerinin herhangi birinin varlığı da tespit edilememiştir.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine göre, sanık hakkında nitelikli hırsızlık suçundan kurulan hükümde ileri sürülen temyiz sebebi yönünden bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla, 5271 sayılı CMK'nın 302/1. maddesi uyarınca, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ ile tebliğnameye uygun olarak HÜKMÜN ONANMASINA, dosyanın mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına iadesine, 01/11/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.
