MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih, esas ve karar numarası belirtilen kararının temyiz incelemesi sonucunda, Dairemizin 03/07/2017 tarihli ve 2017/36061 esas, 2017/15876 karar sayılı ilamıyla BOZULMASINA karar verilmiştir.
Davacı vekilince Dairemiz kararının maddi hataya dayandığı gerekçesi ile ortadan kaldırılması istenilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu’nun 04/02/1959 tarihli ve 1957/13 esas, 1959/5 karar ile 09/05/1960 tarihli ve 1960/21 esas, 1960/9 karar sayılı kararlarında belirtildiği üzere, Yargıtay’ca maddi hata sonucu verilen bir karara mahkemece uyulmasına karar verilmesi halinde dahi usulü kazanılmış hak oluşmaz ve Yargıtay’ın hatalı bozma kararından dönülmesi mümkündür.
Somut uyuşmazlıkta, Dairemizin 03/07/2017 tarihli ve 2017/36061 esas, 2017/15876 karar sayılı bozma kararının “2” numaralı bendinde, davacının iş sözleşmesinin feshedilmediği, ihaleyi kazanan yeni alt işveren şirket nezdinde kesintisiz çalışmaya devam ettiği gerekçesiyle, feshe bağlı haklar olan kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ve yıllık izin ücreti alacaklarına yönelik taleplerin reddine karar verilmesi gerektiği açıklanmış ise de; hizmet döküm cetvelindeki 21/07/2015-28/07/2015 tarihleri arasındaki çalışma kaydının gerçeğe uygun olmadığı, keza Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından da söz konusu tarihler arasındaki hizmet bildiriminin iptal edildiği, bu halde davacının 20/07/2015 tarihinde iş sözleşmesinin sona ermesinden sonra 13/08/2015 tarihinde dava dışı alt işveren ... Ltd. Şti. bünyesinde işe girişinin yeni bir iş sözleşmesine dayandığı, alt işverenler arasında işyeri devri bulunmadığı anlaşılmaktadır. Anılan sebeple, bahsi geçen yönden maddi hataya dayanan Dairemizin 03/07/2017 tarihli ve 2017/36061 esas, 2017/15876 karar sayılı kararının ORTADAN KALDIRILMASINA karar verildi. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkili işçinin iş sözleşmesinin 20/07/2015 tarihinde işverence feshedildiğini, işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin, fazla çalışma, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalılar vekilleri, davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalılar vekilleri temyiz etmiştir.
1-Davalı ...Ş. vekilinin temyizi yönünden;
Davacı asil, İlk Derece Mahkemesinin karar tarihinden sonra dosyaya sunduğu, 02/08/2016 havale tarihli dilekçesiyle davalı ...Ş. yönünden davadan feragat ettiğini bildirmiştir.
06/08/2015 tarihli ve 29437 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, Bölge Adliye ve Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Cumhuriyet Başsavcılıkları İdari ve Yazı İşleri Hizmetlerinin Yürütülmesine Dair Yönetmeliğin 215. maddesinde “Hükmün kesinleşmesinden önce davadan feragat, davayı kabul veya sulh hâlinde, hâkim dosya üzerinden bu konuda ek karar verir. Taraflarca kanun yoluna başvurulmuş olsa dahi sırf bu nedenlerle dosya istinaf veya temyiz incelemesine gönderilmez.” düzenlemesi yer almaktadır. Anılan sebeple, hükümden sonra ortaya çıkan, davalı ...Ş. yönünden davadan feragat beyanının Mahkemece değerlendirilerek karara bağlanması gereklidir.
2-Davalı ... Temizlik Gıda Elek. Mak. Tek. Ser. Hiz. San. ve Tic. A.Ş. vekilinin temyizine gelince; dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
3-Somut olayda, davalı tarafça süresinde ileri sürülen, ıslaha karşı zamanaşımı savunmasının değerlendirilmemesi hatalıdır.
Yukarıda yazılı sebeplerden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 11/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.