Davacılar iş kazası  sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine   karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalılardan A.D. vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi  tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.              
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillere hükmün dayandığı kanuni gerektirici nedenlere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, davacıların yakınlarının, iş kazası sonucu ölümü nedeniyle davacıların maddi ve manevi zararlarının giderilmesi  istemine ilişkindir.
Mahkemece istek kısmen kabul edilerek maddi ve manevi  tazminata hükmedilmiş ise de bu sonuç usul ve yasaya uygun bulunmamaktadır.
Genel olarak, destekten yoksun kalan eşin yeniden evlenmesi ihtimalinin tazminatın saptanmasında etkili olduğu kabul edilmektedir. Türk-İsviçre yargısal kararlarıyla benimsenilen görüşe göre, yargıç takdir hakkına göre destekten yoksun kalan kadın ve ya erkek eşe sermaye olarak verilecek tazminattan kabul edilecek evlenme ihtimali oranında indirim yapmalıdır. Evlenme şansını ve bunun derecesini tayin eden faktörler genelde kadının yaşı, sağlık durumu, ilk evlilikten olma çocuk sayısı ve çocukların yaşları, kadının sosyal ve ekonomik durumu, kadının fiziki görüntüsüdür.
Yapılan incelemede davacı eş Ş.G.in 10.10.1974 doğumlu olup ölüm tarihinde 25 yaşında olduğu ve 1997 ve 2000 yılı doğumlu, iki  küçük çocuğu olduğu halde mahkemece maddi zarar hesabında, eşin evlenme şansı oranı tespit edilerek indirim yapılmadığı gibi, davacılar dava dilekçesinde manevi tazminat istemlerine ölüm tarihinden itibaren faiz yürütülmesini talep etmedikleri halde HUMK 74. maddesine aykırı olarak talep aşılmak suretiyle hüküm altına alınan manevi tazminat alacaklarına  ölüm tarihinden itibaren faize de hükmedilmesi usul ve yasaya aykırı olup   bozma nedenidir.
O halde, davalı A.D.vekilinin bu yönleri amaçlayan  temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde  temyiz edene iadesine, 23.6.2008  gününde oybirliğiyle karar verildi.