Zimmet suçundan sanıklar M.A., S.B. ve S.T."nun yapılan yargılanmaları sonunda; eylemleri görevi kötüye kullanma niteliğinde görülerek mahkümiyetlerine dair Kocaeli 2.Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 30.12.2005 gün ve 2005/409 Esas, 2005/539 Karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay"ca incelenmesi sanıklar müdafii tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı C.Başsavcılığından tebliğname ile daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:

Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,

Ancak;

5252 Sayılı Yasanın 9/3 ve CMK.nun 34 ve 230. maddeleri uyarınca lehe olan hükmün önceki ve sonraki kanunların bütün hükümlerinin olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçlarının birbiriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi ve her iki kanunla ilgili uygulamanın denetime olanak verecek şekilde kararda gösterilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,

5237 sayılı TCK.nun 53/5. maddesi ile tertip edilen güvenlik tedbirinin erteleme dışında kalması ve 51/8. maddesinin "denetim süresi yükümlülüklerine uygun veya iyi halli olarak geçirildiği takdirde, ceza infaz edilmiş sayılır" hükmüne karşılık 647 sayılı Kanunun 6. ve 765 sayılı Yasanın 95. maddeleri gereğince güvenlik tedbiri öngörmeyen ve koşulların oluşması halinde "tecil olunan mahkumiyetin esasen vaki olmamış sayılacağı" nın belirtilmesi karşısında hükmolunan cezanın 647 sayılı Kanunun 6. maddesi uyarınca ertelenmesinin lehe olacağının nazara alınmaması,

Kanuna aykırı ve sanıklar müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan bu sebepten dolayı 5320 Sayılı Yasanın 8/1.maddesi de gözetilerek CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 19.03.2007 günü oybirliğiyle karar verildi.