MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Zimmet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
13/04/2004-29/03/2009 tarihleri arasında Alaşehir ilçesi Kasaplı köyü muhtarı olarak görev yapan sanığın, 2004 yılında 933,07 TL ve 2005 yılında 3.925 TL’yi köy gelir gider defterine usulsüz kayıt ederek toplam 4.858,07 TL’yi mal edindiği iddia edilen somut olayda, 2005 yılı içerisinde köy işlerinde harcadığı kabul edilen giderler düşülmek suretiyle 3.186,07 TL"yi zimmetine geçirdiği kabul edilmiş ise de; sanığın, aşamalarda istikrarlı olarak köyün kanalizasyon inşaatında, cami tadilatında, köy yoluna taş döşetilmesinde, sulama ve içme suyu sondajı yapımında, köye ait engebeli bir tarlayı düzleştirmek için çalışan iş makinesinin yakıt harcamalarında köye ait parayı kullandığını, yine bunların bir kısmının ödemelerini kendi hesabından yaptığını, bu nedenle icralık olduğunu beyan ettiği, öte yandan gider olarak belirtilen işlerden bazıları bakımından zimmet suçundan yargılandığı Alaşehir Ağır Ceza Mahkemesinin 2012/178 Esas ve 2013/213 Karar sayılı dosyasında uhdesinde köye ait para kalmadığına yönelik bilirkişi raporları nazara alınarak zimmet suçundan cezalandırılması yoluna gidilmediği de nazara alınarak, savunmada ileri sürülen ve temyize konu bu dosyada suç tarihi 03/05/2005 tarihi ve öncesi olduğundan bahisle bilirkişi raporlarında gider olarak değerlendirilmeyen işlerin gerçekten yapılıp yapılmadığı belirlendikten sonra dava dosyasının Sayıştay emekli uzman denetçilerinden oluşturulacak üç kişilik bilirkişi heyetine tevdi edilerek, iddia ve savunmada ileri sürülen hususlar irdelenmek suretiyle, suç tarihlerini kapsayan döneme ilişkin olarak köy tüzel kişiliğinin tüm gelir ve giderleri tespit edilerek, sanığın zimmetinde kalan herhangi bir miktarın olup olmadığı hususlarında rapor aldırılarak sonucuna göre hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, sanık müdafin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA 11/03/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.