MAHKEMESİ : GAZİOSMANPAŞA 3. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 31/12/2013
NUMARASI : 2007/194-2013/560

Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, ortak mirasbırakan adına kayıtlı 11054 ve 11055 parselde yer alan otoparkın ve 11056 parsel üzerinde bulunan 11 daireden teşekkül binada annesi Zülfiye tarafından kullanılan 2 daire hariç diğer dairelerin davalılar tarafından tasarruf edildiği, kullanım karşılığı kendisine bir ödeme yapılmadığını ileri sürerek ecrimisile karar verilmesini istemiş, yargılama sırasında davalı Fatma hakkındaki davasından feragat etmiştir.
Davalı Fatma, davaya cevap vermemiş; diğer davalılar ise 11054 ve 11055 parselin iddia edildiği gibi otopark olarak değil ailenin ihtiyaçları nedeniyle depo amaçlı olarak kullanıldığı, daha sonra davacının da verdiği vekalete istinaden davalılardan Necmettin tarafından tevhit edilip üzerine bina inşaa edildiği, 11056 parsel yönünden ise davacının taşınmazda kullanımına terk edilen bir dairenin bulunduğu, anne Zülfiye ve davalı Fatma"nın kullanımı dışındaki 8 dairenin Zülfiye tarafından kiraya verildiği ve elde edilen gelirden de anne Zülfiye tarafından pay oranında davacıya ödeme yapılması gerektiğini belirterek davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, davalı Fatma yönünden feragat nedeniyle talebin reddine; diğer davalılar yönünden ise iddianın sabit olduğu, davacının taşınmazlarda kullandığı bir bölümün olmadığı gerekçesi ile talebin kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı İsrafil, Hülya ve Necmettin vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi .. . .’ın raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.

-KARAR-

Taraflar arasında görülen dava ecrimisil istemine ilişkindir.
Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu 427. maddesi hükmünde açıklanan yargı denetimine ilişkin kesinlik sınırı, 4146, 5219, 5236 sayılı yasalarla 01.01.2013 tarihinden itibaren 1.822,00 TL"ye yüksetilmiştir.

./..

Temyiz isteği İsrafil yönünden kabul edilen 1.555.73- TL toplam ecrimisil ve davalı Hülya yönünden ise 998,82 TL toplam ecrimisil bedeline ilişkin olup, anılan yasanın yürürlük gününden sonra oluşturulmuştur. Hal böyle olunca sözü edilen ve incelenmesi istenilen kararın kesinllik sınırı içerisinde olduğu kuşkusuzdur. Öte yandan niteliği itibariyle kesin olan kararların temyiz edilmeleri halinde temyiz istemi hakkında yerel mahkemece bir karar verileceği gibi 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay"ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceği kuşkusuzdur.Bu nedenle, anılan davalılar yönünden temyiz isteğinin 6100 sayılı Yasanın geçici 3. Maddesi yollamasıyla REDDİNE,
Öte yandan davalı Necmettin yönünden, dosya içeriğine, toplanan delillere, hükmün dayandığı yasal ve hukuksal gerekçeye ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre; anılan davalının yerinde görülmeyen temyiz itirazının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı 254.20.-TL. bakiye onama harcının temyiz eden davalılardan alınmasına, 09.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.