Yargıtay - Sahte fatura kullanmak - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2013/1422 Esas 2014/21558 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/1422
Karar No: 2014/21558
Karar Tarihi: 12.12.2014

Sahte fatura kullanmak - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2013/1422 Esas 2014/21558 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2013/1422 E., 2014/21558 K. numaralı kararda, sanığın 2003 yılına ait sahte faturaları kullanarak vergi suçu işlediği belirtilmiş ve mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak, suç tarihi yanlış gösterilmiş ve düzeltilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddelerine göre, suçun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibariyle sanığın yararına olan zamanaşımı süresi geçtiği anlaşılmış ve hüküm, bu nedenle BOZULMUŞTUR. Ancak, yeniden yargılama yapılmayacağından kamu davası düşürülmüştür. Kararda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu, 5349 sayılı Kanunla değişik 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu, 1412 sayılı CMUK ve 5320 sayılı Yasa'ya referans verilmiştir.

11. Ceza Dairesi 2013/1422 E. , 2014/21558 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanmak
HÜKÜM : Mahkumiyet

Vergi suçu raporuna uygun olarak düzenlenen iddianameye göre 2003 yılına ait sahte faturaların Kurumlar Vergisinde kullanılması eyleminde, 16.04.2004 olup gerekçeli karar ve iddianamede yanlış gösterilen suç tarihinin mahallinde düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5349 sayılı Kanunla değişik 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü karşısında; sanığa yüklenen “2003 takvim yılında sahte fatura kullanmak” suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu, suç tarihinde yürürlükte bulunan ve sanık lehine olan 765 sayılı TCK’nun 102/4, 104/2. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeksizin hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken, 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden aynı Yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 765 sayılı TCK’nun 102/4, 104/2 ve CMK’nun 223/8. maddeleri gereğince DÜŞÜRÜLMESİNE, 12.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.