Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : Tüm sanıklar için;TCK’nın 89/1, 2-b, 62, 51/1-3,maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanıkların mahkumiyetlerine ilişkin hükümler, sanıklar müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiin, bilirkişi raporları arasında çelişki olduğuna, temyiz kapsamı dışında olan beraat eden sanık ...’ın şantiye şefi kabul edilmemesinin yerinde olmadığına, lehe olan kanun maddelerinin uygulanmadığına dair temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,
2-Sanıklar ..., ..., ... haklarında kurulan mahkumiyet hükümlerinin incelenmesinde;
Görme engelli olan katılanın elinde beyaz bastonu ile sokak üzerinde yürümekte iken belediyenin ihale ettiği bordür taşı döşeme işini yapan ... Sanayi Ticaret Limited Şirketinin çalışanlarının rögar kapağını açık bırakması nedeniyle rögarın içine düşerek Konya Adli Tıp Kurumunun 02/07/2013 tarihli raporuna göre ağır (4/6) kemik kırığı oluşacak şekilde yaralandığı olayda; sanıkların ... Sanayi Ticaret Limited Şirketinin imzaya yetkili müdürü oldukları tespit edilmiş ise de, sanık ...‘ın mahkemede “ Ben ... Sanayi Ticaret Limited Şirketi ortağı ve aynı zamanda şirket müdürüyüm. Şirketimizin Selçuklu Belediyesi"nden almış olduğu işin yapımı işinde Şantiye şefi olarak gözükmekteyim. Şirkette ortak olarak gözüken diğer sanıklar ... ve ... şirketin bir kısım işleri ile ilgilenirler ancak somut olayda şirketin işleri ile ben ilgileniyordum.“ şeklindeki beyanı ve bu beyanını diğer sanıkların doğrular nitelikte savunmada bulunması karşısında; sanıkların atfı kabil kusurlarının bulunmaması karşısında sanıkların beraati yerine mahkumiyetlerine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanıklar müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi ve halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 15/10/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.