Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2014/3307 Esas 2014/8451 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/3307
Karar No: 2014/8451
Karar Tarihi: 24.12.2014

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2014/3307 Esas 2014/8451 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir icra takibine karşı yapılan vaki itirazın iptali isteğinin kısmen kabul edilmesi sonucu verilen kararın icra inkâr tazminatına ilişkin hüküm bölümü yönünden temyiz edilmesi üzerine, temyiz sınırının altında olması nedeniyle temyiz isteminin reddine karar vermiştir. Kararda, HUMK'nda yapılan değişiklik sonucu öngörülen kesinlik sınırının 1.820,00 TL olduğu ve icra inkâr tazminatı istemlerinin de bu sınır göz önünde bulundurularak değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kanuni düzenleme olarak da 5271 sayılı CMK'nın 311. maddesi ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 24. maddesi gösterilmiştir.

23. Hukuk Dairesi 2014/3307 E. , 2014/8451 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

-KARAR-

5219 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu HUMK"nın 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanun"un 19. maddesiyle HUMK’na eklenen Ek-Madde 4’te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2013 yılı için 1.820,00 TL"dir.
Dava dilekçesinde, 3.161,81 TL asıl alacak ve 40,84 TL işlemiş faiz toplamı 3.202,65 TL"nin tahsili için başlatılan icra takibine vaki itirazın iptali istenilmiş olup, mahkemece, davanın 3.196,94 TL üzerinden kısmen kabulü ile icra inkâr tazminatı isteminin reddine dair verilen karar davacı vekilince, icra inkâr tazminatına ilişkin hüküm bölümü yönünden temyiz edilmiştir. Temyiz edilen hüküm bölümü, yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kaldığı cihetle kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 1989/3 Esas, 1990/4 Karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da karar verilebileceğinden, davacı vekilinin temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin harcın istek halinde iadesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 24.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.