Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK 179/3, 62, 52, 52/4 maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan dolayı sanık tarafından giderilmesi gereken maddi bir zararın bulunmaması ve sanığa hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilip verilmemesi hususu sorulmaması karşısında, kişilik özellikleri olumlu değerlendirilip, hükmedilen hapis cezası adli para cezasına çevrilen, daha önce alkollü olarak araç kullandığına dair bir tespit bulunmayan sabıkasız sanık hakkında, “Sanığın olay yerinden kaçmış olması dikkate alınarak sanık hakkında hükmün açıklamasının geri bırakılmasına karar verilmesi halinde tekrar suç işlemeyeceği yönünde oluşan olumsuz kanaat sebebiyle yasal olanak bulunmadığı” şeklindeki, dosya kapsamına uygun düşmeyen yetersiz gerekçelere dayalı şekilde ve CMK 231/6-son cümle uyarınca HAGB uygulamasını sanığın kabul edip etmediği sorulmadan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
2- Hapis cezası seçenek yaptırım olan paraya cezasına çevrildiği ve doğrudan adli para cezasının tercihi sözkonusu olmadığı halde, hükmün 6. bendinde "Sanık hakkında doğrudan adli para cezası tercih edildiğinden cezasının TCK" nın 50. maddesine göre seçenek yaptırımlara çevrilmesine yasal olanak bulunmadığına" karar verilerek hükümde çelişkiye düşülmesi,
3-Sanık hakkında temel ceza tayin edilirken, uygulanan kanun maddesinin, “TCK"nın 179/3. maddesi yollamasıyla aynı Kanun"un 179/2. maddesi” yerine, “TCK’nın 179/3. maddesi” şeklinde gösterilmesi,
4-Sanık hakkında hükmedilen kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken “TCK’nın 50/1-a maddesi” ve esas tam gün sayısının belirlenmesi sırasında “TCK’nın 52/3. maddesi” gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 15/10/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.