MAHKEMESİ : Çanakkale İş Mahkemesi
TARİHİ : 13/04/2007
NUMARASI : 2006/78-2007/40
                       
Davacı,   Bağ-Kur sigortalısı olduğunun ve 22.08.2005 tarihinden itibaren de yaşlılık aylığı almaya hak kazandığının tespitine  karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi  tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.    
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre   davalı Kurumun aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan  diğer temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2- Dava, davacının  10.08.1982-22.03.1985 tarihleri arasında 1479 sayılı Yasa’ya tabi  Bağ-Kur sigortalılığının  tesbiti  ile 22.08.2005 tarihinden itibaren yaşlılık aylığı bağlanması istemine  ilişkindir.
Mahkemece istemin aynen kabulüne karar verilmiş ise de bu sonuç usul ve yasaya uygun değildir.
1.4.1972 tarihinde yürürlüğe giren 1479 sayılı Yasa"nın 24. maddesinde  zorunlu Bağ-Kur  sigortalılığı için  esnaf sicili veya kanunla  kurulu  meslek kuruluşu kaydı aranırken  20.4.1982 tarihinde yürürlüğe giren  2654 sayılı Yasa ile 1479 sayılı  Yasa"nın  24. maddesi değiştirilecek  zorunlu Bağ-Kur sigortalılığı için  gelir vergisi  mükellefi olması şartı getirilmiş ancak  gelir vergisinden  muaf olanlar  için meslek kuruluşuna kayıtlı  olma yeterli görülmüş, 22.3.1985 tarihinde yürürlüğe giren 3165 sayılı  Yasa ile 24. madde  değiştirilerek  zorunlu Bağ-Kur sigortalılığı için vergi kaydı veya esnaf sicil kaydı veya oda kaydının bulunması  yeterli görülmüş, 2.8.2003 tarihinde yürürlüğe giren 4956 sayılı Yasa ile 24. madde değiştirilerek  zorunlu Bağ-Kur   sigortalılığı için gelir vergisi mükellefi olma şartı getirilmiş ancak  gelir vergisinden muaf olanlar için  esnaf sicil kaydı ve oda kaydının bir arada bulunması yeterli görülmüştür. 
Dosyadaki kayıt ve belgelerden davacının  18.10.1983 tarihli giriş bildirgesi  üzerine davalı kurumca  20.4.1982 tarihi itibariyle 1479  sayılı Yasa"ya tabi  sigortalı  olarak kayıt ve tescil edildiği,  vergi kaydının bitimiyle 10.8.1982 tarihinde terkin ve 22.3.1985 tarihinde yeniden tescil edildiği, davacının 1.1.1982-10.8.1982 ve 22.7.2005-27.7.2005 tarihleri arasında vergi kaydının, 1.11.1981-22.7.2005  tarihleri arasında  oda kaydının bulunduğu, 30.4.2002 tarihinde askerlik borçlanmasını yaparak, 19.9.1985 tarihinden itibaren prim ödemeye başladığı ve son ödemeyi 1.8.2005 tarihinde yaptığı     anlaşılmaktadır.
Her ne kadar  davacının vergi  kaydı 10.8.1982 tarihinde sona ermiş ve  davacının uyuşmazlık konusu olan 10.8.1982-22.3.1985 tarihleri arasındaki dönemde 1479 sayılı Yasa  kapsamında sigortalılık koşullarını taşımadığı anlaşılmakta ise de; davacı bu döneme ilişkin prim ödediğini iddia etmektedir. Dosya arasındaki prim ödeme belgesinden, davacının 1983 yılında geriye doğru tescil edildikten sonra 19.9.1985 tarihinde  topluca prim ödemesinde bulunduğu görülmektedir. Gerçekten  davalı  kurumca primler geçmişe yönelik uyuşmazlık  konusu dönemi de kapsar şekilde tahsil edildikten ve bu  primler uzun süre  kullanıldıktan sonra, davacının sigortalılığının iptal edilmesi Medeni Kanunun 2. maddesinde ifadesini  bulan  objektif iyi niyet kuralları ile  bağdaşmayacak ve  davacının  belirtilen tarihler arasında   zorunlu sigortalı olarak kabul edilmesi  gerekebilecektir.  Yargıtay Hukuk Genel Kurulu"nun 1.10.1997 gün, 1997/10-578 Esas, 1997/758 Karar sayılı  kararı da bu yöndedir. 
Yapılacak iş; davacıdan tahsil edilen primlerin davacının hangi tarihe kadar sigortalılığını ve  10.8.1982-22.3.1985 tarihleri arasındaki dönemi karşılayıp karşılamadığını Kurum’dan sormak ve alınacak cevaba göre yaşlılık aylığı koşullarının oluşup oluşmadığını tartışarak çıkacak sonuca göre karar vermekten ibarettir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin yazılı şekilde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA,  17.06.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.