Irza geçme suçundan hükümlü Ü…

…"in hakkında 5237 sayılı TCK.nun uygulanıp uygulanamıyacağı ile ilgili olarak Ankara 4.Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 24.08.2006 gün ve 2003/139 Esas, 2004/240 Karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay"ca incelenmesi hükümlü tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı C.Başsavcılığından tebliğname ile daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü.

Suç tarihinde onaltı yaş içinde bulunan mağdurenin onsekiz yaşından küçük olması nedeniyle hükümlünün eyleminin 5237 Sayılı TCK.nun 103/1-b maddesi delaletiyle 103/2.maddesinde belirtilen nitelikli cinsel istismar suçunu oluşturacağı, suçun silahla işlenmesi halinin artırım nedeni olarak öngörülmediği ve birden fazla kişi ile birlikte işlenmesini ağırlaştırıcı neden olarak kabul eden 103/3.maddesinin ise 29.06.2005 tarih ve 5377 sayılı yasa ile maddeye sonradan eklendiği için hükümlünün aleyhine uygulanamayacağı gözetilerek karşılaştırma yapılması ve lehe kanunun belirlenmesi yerine, uyarlamanın 102/2, 102/3-d maddeleriyle yapılıp, bu sonuca göre 765 sayılı Yasanın lehe kabul edilerek kesinleşen hükmün aynen infazına karar verilmesi kanuna aykırı ise de; hükümlü Ü…

…. hakkında mahkemece dosya üzerinden verilen 14.07.2005 gün ve 2003/139 Esas, 2004/240 sayılı ek kararın 05.10.2005 tarihinde tebliğinden itibaren yasal bir haftalık süre içinde temyiz etmemesi nedeniyle kesinleşmesinden sonra hükümlünün yeniden uyarlama talebine ilişkin verdiği 21.07.2006 günlü dilekçesinin CMK.nun 264.maddesi hükmü de gözetilerek, CMK.nun 309.maddesinde ifadesini bulan kanun yararına bozma talebi olarak değerlendirilip C.Başsavcılığınca bu yasa yoluna gidilmesi gerekirken, talep sonrasında mahkemece daha önce talep konusu hakkında karar verildiği için yeniden karar verilmesine yer olmadığına dair karar verilmesi yok hükmünde bulunduğundan yukarıda belirtilen yasal gereğinin takdiri için incelenmeyen dosyanın mahkemesine iadesi bakımından Yargıtay C.Başsavcılığına TEVDİİNE 22.01.2007 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.