Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
1) Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
İİK.nun 4949 Sayılı Kanunla değiştirilen 363/1.maddesinin son cümlesindeki kesinlik sınırının aynı kanunun ek 1.maddesinin 1.fıkrası uyarınca 01.01.2008 tarihinden itibaren artırılan miktarı dikkate alındığında uyuşmazlık konusu değerin 3.600 TL.yi geçmediği anlaşıldığından mahkeme kararının temyiz kabiliyeti yoktur.
Temyiz dilekçesinin (REDDİNE),
2) Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
Genel haciz yolu ile takibe karşı zamanaşımı dahil her türlü itirazın, İİK"nun 62/1. maddesi hükmüne göre 7 gün içinde icra dairesine yapılması gerekmektedir. Somut olayda tarihsiz takip talebi ile 6.014,00 TL asıl alacak, 16.760,00 TL işlemiş faiz olmak üzere toplam 22.774,22 üzerinden takip başlatılmış, ödeme emrinde ise, takip talebinden farklı olarak 3.500 asıl alacak, 2.514,00 TL dönem faizi, 16.760,00 TL geçmiş günler faizi olmak üzere 22.774,00 TL alacak miktarı yazılarak 07/05/2008 tarihinde borçlu Lütfi Güvenç"e tebliğ edilmiş olup, süresinde itiraz edilmediğinden takip kesinleşmiştir. Borçlunun takip öncesinde gerçekleşen zamanaşımı itirazını, 15/07/2008 tarihinde icra mahkemesinde ileri sürmesi hukuka uygun olmayıp, istemin reddi gerekirken, hükmün (1) nolu bendinde zamanaşımı nedeniyle icranın geri bırakılmasına karar verilmesi doğru değildir. Ancak takip talebine aykırı ödeme emri gönderilmesi İİK"nun 16/2. maddesi uyarınca bir hakkın yerine getirilmemesi ile ilgili olup, süresiz şikayete tabi olduğundan, 2008/36 Esas, 2008/28 Karar sayılı birleşen dava yönünden ödeme emrinin iptali ile yetinilmesi gerekirken, hükmün (2). nolu bendinde Kuyucak 2. İcra Müdürlüğünün 2008/97 Esas sayılı takip dosyası ile başlatılan icra takibinin de iptaline karar verilmesi isabetsizdir.
SONUÇ  : Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda (2) nolu bentte yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 23/02/2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.