Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2014/1815 Esas 2014/5130 Karar Sayılı İlamı

19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/1815
Karar No: 2014/5130
Karar Tarihi: 17.03.2014

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2014/1815 Esas 2014/5130 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davanın konusu, müvekkilin davalı şirkete kefil olduğu iddiasıyla açılan menfi tespit davasıdır. Davalı, müvekkilin oğlu tarafından toplanan tahsilatların şirkete teslim edilmediğini belirterek, davacının borçlu olmadığının tespit edilmesini ve tazminatının reddine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme, delillerin incelenmesi sonucunda davacının borçlu olmadığının tespit edilmesi ve tazminat talebinin reddedilmesine karar vermiştir. Temyizde, davacının bono kefaletine dair taahhüdü yerine getirmediği belirtilerek kararın bozulması talep edilmiştir. Yargıtay, diğer temyiz itirazlarının reddine karar vererek, davalının sunduğu belgenin doğruluğunun araştırılması gerektiğini ve eksik inceleme yapıldığı gerekçesiyle kararın bozulmasına karar vermiştir.
Kanun maddeleri: Borçlar Kanunu - Madde 492, İcra ve İflas Kanunu - Madde 55

19. Hukuk Dairesi 2014/1815 E. , 2014/5130 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Küçükçekmece 4. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 17/09/2013
NUMARASI : 2011/49-2013/487

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -
Davacı vekili, müvekkilinin oğlu davalı şirkete işe girerken davalı yanın zorlaması ile mecburen boş senet imzalayarak oğluna kefil olduğunu, müvekkilinin borcu olmadığı halde girişilen icra takibi neticesinde oturduğu evin satışa çıkarıldığını ileri sürerek müvekkilinin borçlu olmadığının tespiti ile %40 tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının oğlu müvekkili şirkette satış temsilcisi olarak çalışmakta iken topladığı tahsilatları müvekkili firmaya teslim etmediğini, davacının oğlunun da kabulünde olan 29.000 TL alacağın tahsili için icra takibine girişildiğini belirterek davanın reddi ile %40 tazminatın tahsilini istemiştir.
Mahkemece yapılan yargılama, toplanan deliller neticesinde, dava dışı R.. Ş.."e ait geçerli bir borcun varlığı her hangi bir belge ile ispatlanamadığından kefil sıfatı ile senedi imzalayan davacının sorumluluğunun bulunmadığı gerekçeleriyle davacının icra takip dosyasından dolayı borçlu olmadığının tespitine, davacının tazminat talebinin reddine karar verilmiş, hüküm davalı vekilince temyiz edilmiştir.
1- Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2- Davalı, davacının kefili olduğu bononun asıl borçlusu ve davacının oğlu olan R..Ş.."in verdiği zararlar karşılığında bu senedi icraya koyduğunu bildirmiştir. Davalı vekili, R.. Ş.. imzalı “Bu müşterilerden ödemeleri tahsil ettim ama şirkete teslim etmedim ödemeler bendedir. 6.423,4845 YTL"lik tutar zimmetimdedir. Yukarıdaki rakamı kabul ediyorum” ibareleri bulunan belgeyi mahkemeye sunmuştur. Mahkemece bu belgenin doğruluğu ve bağlayıcılığı araştırılarak sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle hükmün davalı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 17.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.