MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul Anadolu 3. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 24.09.2019 tarih ve 2019/91-2019/968 sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesinin davalı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava konusu meblağ 32.970 TL"nin altında bulunduğundan 6100 sayılı Kanun"un geçici 3/2. maddesi delaletiyle uygulanması gereken HUMK 3156 sayılı Kanunla değişik 438. maddesi gereğince duruşma isteğinin reddiyle incelemenin dosya üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkili firmanın davalı banka nezdinde bulunan ... numaralı hesabından internet şifresinin ele geçirilmesi suretiyle internet şubesi üzerinden 14.07.2006 tarihinde İş Bankası...şubesinde ...numaralı hesap sahibi dava dışı ..."e 9.700,00 TL EFT yapıldığını, adı geçen şahıs tarafından aktarılan meblağın aynı gün çekildiğini, davalı bankanın bu tip durumlar için yeterli güvenlik önlemi almadığını, 4389 ve 5411 sayılı Kanunlar ile Borçlar Kanunu’nun ödünç ve usulsüz tevdi sözleşmeleri hükümleri gereği bankanın iadeden sorumlu olduğunu ileri sürerek 9.700,00 TL’nin 14.07.2006 tarihinden itibaren işleyecek reeskont avans faiziyle tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; zamanaşımı itirazında bulunarak dava konusu olayda müvekkili bankanın davacının kişisel bilgilerini kullanımına dahil olmadığını, müşteri ile yapılan sözleşme gereği bu bilgileri davacının muhafaza etmesi gerektiğini, diğer önlemleri müvekkili bankanın zaten almış olduklarını, işlemin ilk şifre denemesi ile gerçekleştiğini, davacının var olan hiçbir güvenlik alt yapısını dava tarihinde kullanmadığını, tek kullanımlık şifre uygulamasının olay tarihinde uygulamada olmadığını, davacının dürüstlük kurallarına aykırı olarak sonradan talepte bulunduğunu, müvekkili bankanın olayda kusuru olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya göre; bankaların kendilerine yatırılan paraları istendiğinde veya belli bir vadede ayni veya misli olarak iade etmekle yükümlü olup, 818 sayılı BK’nın 306 ve 307. maddeleri, 6098 sayılı TBK’nın 386 ve 387. maddeleri ve bozma ilamı uyarınca davacının kusuru ispatlanamadığından ve davalının akdin sonunda ödünç verilen parayı faizi ile birlikte davacıya iadeyle yükümlü olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne, 9.700,00 TL"nin 14.07.2006 tarihinden itibaren işleyecek avans faiziyle tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 496,91 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 08.02.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.