Çocuğun basit cinsel istismarı ve cinsel amaçla kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından sanık SK"ın yapılan yargılanması sonunda; atılı suçlardan mahkümiyetine dair İ 6. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 23.05.2007 gün ve 2006/204 Esas, 2007/153 Karar sayılı hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi ve sanık yönünden incelemenin duruşmalı yapılmasının talep edilmesi üzerine; dosya Yargıtay C.Başsavcılığının 23.01.2008 günlü tebliğnamesiyle daireye gönderilmekle 09.04.2008 Çarşamba saat 14.00"e duruşma günü tayin olunarak sanık müdafiine çağrı kağıdı gönderilmişti.

Belli günde hakimler duruşma salonunda toplanarak Yargıtay C.Savcılarından Mustafa Ernalbant hazır olduğu halde oturum açıldı.

Yapılan tebligat üzerine, sanık SK müdafii Av. H.HA 09.04.2008 havale tarihli faksı ile aynı gün başka bir Mahkemede duruşması olmasından dolayı katılamayacağını, mazeretinin kabulünü istemekte olduğu görülmekle,

Yargıtay C.Savcısının uygun görülen talep ve mütalaası dairesinde sanık müdafiin mazeretinin REDDİ ile DURUŞMASIZ inceleme yapılmasına oybirliğiyle karar verilerek, vaktin darlığına binaen dosyanın incelenmesi başka bir güne bırakılmıştı.

Bugün dava evrakı incelenerek aşağıda yazılı karar ittihaz olundu.

Cinsel amaçla kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan tayin olunan cezaya ilişkin uygulama maddesinin TCK.nun 109/5 olarak mahallinde mahkemesince karara ilave edilip yazılması olanaklı görülmüştür.

Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, Mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine;

Ancak;

5275 sayılı Ceza ve Güvenlik İnfazı Hakkında Kanunun 108. maddesi uyarınca mükerrirler hakkında denetim süresini belirme ve gerektiğinde uzatma görevi hükmü veren mahkemeye değil, hükümlünün infaz aşamasındaki davranışlarını da değerlendirerek koşullu salıverme ile ilgili kararı verecek olan mahkemeye ait olacağı gözetilmeden, hükümlülük kararında mükerrir olan sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nun 58/7. madde ve fıkrası uyarınca "mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirlerinin uygulanmasına" karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken, denetimli serbestlik tedbirinin süresinin de belirlenerek infaz yetkisinin kısıtlanması,

Kanuna aykırı; sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu cihetin yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasındaki "hakkında cezanın infazından sonra başlamak üzere bir yıl süre ile denetimli serbestlik tedbirlerinin uygulanmasına" ibaresinin çıkartılmak suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16.04.2008 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.