Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/4369 Esas 2018/9679 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : 2.012,52’şer TL maddi ve 8.000’er TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacılara verilmesine

Davacıların tazminat taleplerinin kısmen kabulüne ilişkin hükümler, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Tazminat talebinin kısmen kabulüne karar verilen her bir davacı lehine ayrı vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken, bir kez vekalet ücretine hükmolunması, temyiz edenin sıfatına göre bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozma ilamına uyularak yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Nesnel bir ölçüt olmamakla birlikte, hükmedilecek manevi tazminatın davacıların sosyal ve ekonomik durumları, üzerilerine atılı suçun niteliği, tutuklanmalarına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldıkları süre ve benzeri hususlar ile tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar davacıların elde edeceği parasal değer dikkate alınıp, hak ve nesafet ilkelerine uygun makul bir miktar olarak tayin ve tespiti gerekirken, davacılar lehine belirlenen ölçütlere uymayacak miktarda fazla manevi tazminata hükmolunması,
2- Davacıların 14.03.2008 tarihinde gözaltına alınarak 15.03.2008 tarihinde tutuklandıkları ve 31.07.2008 tarihinde tahliye edildikleri, yapılan yargılama sonunda davacılar hakkında kasten yaralama suçundan verilen 1.500’er TL adli para cezasının günlüğü 100 TL üzerinden 15 gün olarak davacıların tutukluluk sürelerinden mahsup edilerek infaz edildiği dikkate alınarak, davacıların fazladan tutuklu kaldığı 124’er gün için hükmolunan tazminat miktarlarına 29.03.2008 tarihinden itibaren faize hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, gözaltı tarihinden itibaren faize hükmolunması,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 15.10.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.