Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/4277 Esas 2018/9678 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : 22.382,15 TL maddi ve 40.000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Bozma ilamına uyularak yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Davacı hakkında düzenlenen tutuklama müzekkeresinin hangi tarihler arasında fiilen infaz gördüğü ve fiilen infaz gören tutukluluk süresinin ne kadarının davacının diğer mahkumiyetlerinden mahsup edildiği gerek tazminat talebinin dayanağı olan Adana 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 2011/543 Esas – 2012/208 Karar sayılı ceza dava dosyası ve infaz dosyaları celp edilip fiziken incelenerek gerekse de ilgili ceza infaz kurumu ve ilgili ceza mahkemelerinden sorulup araştırılarak tereddüde mahal bırakmayacak şekilde tespit edilip, CMK"nın 144/1-a maddesinin yürürlükten kaldırılması nedeniyle mahsup durumu tazminata engel oluşturmayacak ise de, haklarında mahsup işlemi yapılmayan kişilerle tutukluluğu başka mahkumiyetinden mahsup edilenler arasındaki dengenin, hak ve nesafetin sağlanması gerektiği göz önünde bulundurularak fiilen infaz gören tutukluluk süresinin tamamının mahsup edildiğinin tespit edilmesi halinde davacı lehine makul bir maddi ve manevi tazminata hükmolunması, bir kısmının mahsup edildiğinin tespiti halinde ise fiilen infaz gören tutukluluk süresinin mahsup edilmeyen kısmına ilişkin olarak maddi ve manevi zarar dikkate alınıp, mahsup edilen kısım için ise makul bir miktar maddi ve manevi tazminata hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ve araştırma ile davacı lehine fazla tazminata hükmolunması,
2- Davacının yakınlarının cezaevi ziyaretleri için yaptıkları iddia olunan masraflarının maddi tazminat kapsamına dahil edilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 15.10.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.