Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2015/25011 Esas 2019/19379 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet


Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, sanığın, yalnızca silahla tehdit suçundan almış olduğu mahkumiyet hükmünü temyiz ettiği belirlenerek dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın, suç tarihinde saat 22:00 sıralarında mağdur ..."ün kendisini arayarak tehdit ettiğini, 5 dakika sonra mağdur ..."ın oğulları Abdulkadir ve Ali ile birlikte evinin önüne geldiğini, dışarıya çıkarak mağdur ... ile konuşmaya başladıklarını, mağdura akşam saatinde arayıp rahatsız etmemesini söylemesi üzerine mağdurun "her zaman ararım" şeklinde beyanına sinirlenerek mağdura hakaret ettiğini, mağdur ..."ın da belinden çıkardığı tabancayı doğrultması üzerine mağdurun yüzüne bir kez vurduğunu ve mağdurun düşmesi sonrası kendi tabancasını çıkararak bir el havaya ateş ettiğini, ikametine giderek jandarmayı aradığını savunması, HTS kayıtlarının sanığın savunması ile örtüşmesi, mağdur ..."ün tabancasının olmadığını beyan etmesi karşısında, olayın çıkış sebebi ve gelişimi üzerinde durularak, sonucuna göre sanık hakkında TCK"nın 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükmünün uygulanıp uygulanmayacağı tartışılmadan, sanığın yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
2-Kabule göre de;
a- Hükümde TCK"nın 62. maddesi uygulanırken hesap hatası yapılması suretiyle sonuç ceza 2 yıl 1 ay hapis yerine, 1 yıl 13 ay hapis cezası olarak eksik tayin edilmesi,
b-Anayasa Mahkemesi’nin karar tarihinden sonra 24/11/2015 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı, TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararın uygulanması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık ..."ün temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, aleyhe temyiz olmadığından (2-a) numaralı bozma sebebi yönünden 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesinin gözetilmesine, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 10/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.