Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2015/16075 Esas 2016/2484 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet, ceza vermekten vazgeçilmesine ve temyiz isteminin reddi

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Her ne kadar sanık ... yargılama aşamasında katılan sanık sıfatını almış ise de; sanığın ve müdafiinin temyiz dilekçelerini sanık sıfatıyla verdikleri ve temyiz itirazlarının sanık ..."in mahkumiyetine yönelik olduğu anlaşılarak yapılan incelemede;
1)Sanık ... hakkında katılan ..."ye yönelik tehdit, sanık ... hakkında katılan ..."ye yönelik tehdit ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından verilen hükümlerin incelenmesinde;
CMK"nin 231/12. maddesi gereğince “Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına itiraz edilebilir” hükmü gereğince kararın temyiz kabiliyeti olmadığından ve ancak itiraz yolu açık olup, vaki itirazlar üst derece mahkemesince red edilmiş bulunduğundan, dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
2)Sanık ... hakkında katılan ..."a yönelik tehdit suçundan verilen hükmün incelenmesinde;
Tayin edilen cezanın tür ve miktarına göre, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 SK ile 5320 SK"na eklenen geçici 2.madde ile yapılan değişiklik uyarınca sanığa doğrudan verilen adli para cezasının kesin olup temyizi mümkün bulunmadığı ve temyiz isteğinin reddine ilişkin kararda usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmadığından, sanık müdafiinin temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun temyiz talebinin reddine ilişkin 23.05.2013 tarihli ek kararın istem gibi ONANMASINA,
3)Sanıklar Ümmü ve Cengiz hakkındaki hakaret suçundan verilen hükmün incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak;
Karşılıklı hakaret nedeniyle 5271 sayılı CMK"nin 223/4-c maddesi uyarınca "ceza verilmesine yer olmadığına" kararı verilmesi gerekirken mahkemece yasaya uygun olmayan şekilde "ceza vermekten vazgeçilmesine" şeklinde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan sanık ... müdafiinin ve sanık ... ile müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK"un 322. maddesi gereğince; hükmün 1 no"lu fıkrasının "1- Sanıklar ... ve ... haklarında birbirlerine hakaret ettikleri iddiası ile dava açılmış ve tarafların birbirlerine hakaret ettikleri sabit ise de, hakaretin karşılıklı olduğu anlaşıldığından her iki sanık hakkında TCK"nin 129/3 maddesi gereğince CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA," şeklinde değiştirilerek, diğer yönlerin aynen bırakılmak suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
4)Sanık ... hakkında katılan ..."ye yönelik yaralama suçundan verilen hükmün incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak;
Sanık müdafiinin son duruşmada lehe hükümlerin uygulanması talebine karşılık TCK"nin 50. maddesinin uygulanması konusunda olumlu yada olumsuz bir karar verilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan ... vekilinin, sanık ile müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 09.02.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.