Donanma Komutanlığı Askeri Mahkemesinin 29 Kasım 2013 tarihli ve 2013/999 Esas, 2013/747 Karar sayılı kararı aleyhine Milli Savunma Bakanlığının 17/01/2017 tarihli, ...YRD.: 51393309-9010-490-16/As. Adlt. ve Kan. Gn. Md. As. Adlt. Czev. ve Müt. D. Rap. Tet. ve İşl. Ş. (26.B-105-16) sayılı “Kanun Yararına Bozma İstemi” konulu yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 16/11/2018 gün ve 2018/23969 sayılı ihbarnamesi ile Dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
"1. Donanma Komutanlığı Askeri Mahkemesinin firar suçundan sanık P.Er ... hakkındaki 2013/999 Esas sayılı dava dosyası incelenmiştir.
2. Donanma Komutanlığı Askeri Mahkemesinin 29 Kasım 2013 tarihli, 2013/999-747 Esas ve Karar sayılı hükmü ile; sanığın, 03.07.2008-16.07.2008 tarihleri arasında firar suçunu işlediği sabit görülerek, eylemine uyan ASCK"nin 66/1-a maddesi uyarınca bir yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, CMK"nin 231"inci maddesi uyarınca işbu hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş; süresi içerisinde itiraz edilmeyen bu karar, 29 Nisan 2014 tarihi itibariyle kesinleşmiştir.
3. Dosyanın incelenmesinde;
a. Sanığın, Mülga Muharebe Hizmet Destek Komutanlığı Askeri Mahkemesinin 24.12.2007 tarihli, 2007/23-811 Esas ve Karar sayılı kararı ile, 21.06.2001-28.08.2003 tarihleri arasında mükerrer firar suçunu işlediği sabit görülerek, sonuç olarak bir yıl sekiz ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği ve bu kararın 07.01.2008 tarihinde kesinleştiği, ayrıca bir çok sabıkasının daha bulunduğu, adli sicilden silinme süresi tamamlanmadan önce, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına konu firar suçunun işlenmiş olması karşısında, hükümlü hakkında müsnet suçtan kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinin CMK"nin 231/6-a maddesinde öngörülen sanığın daha önce kasıtlı bir suçtan mahkûm olmamış bulunması şeklindeki objektif koşulun somut olayda gerçekleşmemesi nedeniyle; kanuna aykırılık oluşturduğu;
b. Hükümlünün, eylemi nedeniyle firar suçundan dolayı Mülga Muharebe Hizmet Destek Komutanlığı Askeri Mahkemesinin 06.08.2012 tarihli, 2012/57-131 Esas ve Karar sayılı kararı ile sonuç olarak "on ay hapis cezası" ile cezalandırıldığı, bu kararın sadece sanık tarafından temyiz edildiği ve yapılan temyiz incelemesi sonucunda; kararın, uygulamaya yönelik olarak hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesi açısından bozulduğu, bozmayı müteakip hükümlü hakkında bu kez firar suçundan dolayı yukarıda belirtilen hükmün tesis edildiği anlaşılmıştır. Askerî Mahkemece verilen ilk kararın Askerî Yargıtay tarafından uygulama yönünden bozulması üzerine; yeniden yapılan yargılama sonucunda hükümlü hakkında önceden verilen ceza, aleyhe temyiz olmaması nedeniyle kazanılmış hak olduğundan, 29.11.2013 tarihinde verilen son kararda ceza artırılarak verilse bile netice ceza olarak ilk kararda verilen cezaya hükmedilmesi gerekirken, TCK"nin 62"nci maddesi kapsamında bir değerlendirilme yapılmadan önceki cezadan daha fazla ceza verilmesinin hukuka aykırılık oluşturduğu değerlendirilmiştir.
4. Bu nedenle, bahse konu dava dosyası EK-A"da gönderilmiş olup, Donanama Komutanlığı Askeri Mahkemesinin 29 Kasım 2013 tarihli, 2013/999-747 Esas ve Karar sayılı kararının bozulması için, 353 sayılı Kanun"un 243"üncü maddesi gereğince Askerî Yargıtay Başkanlığına başvurulması ...” istenilmekle;
Kanun yararına bozmaya konu ihbarnamenin (a) bendi yönünden yapılan incelemede;
Yukarıda sözü edilen kanuni düzenlemeler karşısında Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden, Donanma Komutanlığı Askeri Mahkemesinin 29 Kasım 2013 tarihli ve 2013/999 Esas, 2013/747 Karar sayılı kararının CMK’nin 309/4-a maddesi uyarınca BOZULMASINA, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı CMK’nin 223. maddesinde tanımlanan ve davanın esasını çözen karar niteliğinde olmadığından müteakip işlemlerin mahallinde mahkemesince yerine getirilmesine, bozma sebebine göre kanun yararına bozmaya konu ihbarnamenin (b) bendi yönünden karar verilmesine yer olmadığına, 26/06/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.