Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/8382 Esas 2016/7491 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/8382
Karar No: 2016/7491
Karar Tarihi: 26.09.2016

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/8382 Esas 2016/7491 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, tüketici mahkemesine ait olması sebebiyle davanın usulden reddine karar verilmiştir. Davacının istediği miktar temyiz sınırından daha düşük olduğu için davacının temyiz istemi miktardan reddedilmiştir. Kararın dayandığı kanun maddeleri ise HUMK'nın 427. maddesi ve Ek-Madde 4'te öngörülen yeniden değerleme oranıdır. Yukarıdaki kanun maddeleri göz önüne alındığında kesinlik sınırı 2016 yılı için 2.200,00 TL olarak belirlenmiştir.

11. Hukuk Dairesi 2016/8382 E. , 2016/7491 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki davadan dolayı ... Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 03.02.2016 gün ve 2016/93-2016/63 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
5219 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu karar tarihinde yürürlükte bulunan HUMK"nın 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanun"un 19"uncu maddesiyle HUMK"ya eklenen Ek-Madde 4"te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında, 2016 yılı için 2.200,00 TL"dir.
Davacı vekili dava dilekçesinde, Tüketici Sorunları İlçe Hakem Heyeti Başkanlığı kararı ile davalıya ödenen 192,75 TL"nin istirdadına karar verilmesini istemiş, mahkemece davanın tüketici mahkemesinin görevine girdiği gerekçesi ile dava şartı yokluğundan davanın usulden reddine karar verilmiştir. Davacı tarafça talep edilen miktar, yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kalmaktadır. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01/06/1990 gün, 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davacı vekilinin temyiz isteminin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle miktardan reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin miktardan REDDİNE, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 26.09.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.