Mala zarar verme - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve yaralama - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2012/2907 Esas 2014/1719 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
Müşteki sanıklar,...ve ..."un 13.05.2010 tarihli duruşmada davaya katılma talebinde bulundukları ve kararı temyiz etmeleri karşısında Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 19.10.2010 gün ve 149/205 sayılı Kararında belirtildiği üzere müşteki sanıkların katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar gördüğü konusunda araştırma yapmayı gerektirecek bir tereddüt bulunmadığı görüldüğünden, CMK.nın 237/2. maddesi uyarınca müşteki sanık ... ve ..."un davaya katılmalarına karar verilmekle gereği düşünüldü:
Katılan sanıklar ..., ... ve ... hakkında mala zarar verme suçundan verilen hükümlerin temyiz incelemesinde;
Anayasa Mahkemesinin, 07.10.2009 tarih ve 27369 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 23.07.2009 gün ve 2006/65 Esas, 2009/114 Karar sayılı, iki bin liraya kadar (iki bin dahil) para cezalarına dair hükümlerin temyiz olunamayacağına ilişkin 1412 sayılı CMUK.nın 305. maddesinin 3842 ve 5219 sayılı Kanunlar ile değişik (1) numaralı bendinin Anayasa"ya aykırı olması nedeniyle iptaline ilişkin kararı, 07.10.2010 tarihi itibarıyla yürürlüğe girmiş olmakla birlikte, Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 21.06.2005 gün ve 61/82 sayılı Kararında vurgulandığı üzere, hükmün temyiz edilebilir olup olmadığını belirleme bakımından hüküm tarihindeki yasal düzenlemenin dikkate alınması gerektiği bu itibarla hüküm tarihinde yürürlükte bulunan CMUK.nın 305/1. maddesi gereğince cezanın miktarına göre kesin olan hükümlerin temyizi kabil olmadığından, katılan sanıkların temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık ... hakkında mala zarar verme ve kasten yaralama suçlarından verilen hükümlerin temyiz incelemesine gelince;
Delillerle iddia ve savunma, duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiillerin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanık ... müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
Sanıklar ...ve ... hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan verilen hükümlerin temyiz incelemesine gelince de;
Sanıkların, katılan sanıklar ile aralarında önceye dayalı husumetlerinin bulunduğu, olay tarihinde katılan sanıklar ... ve ..."nın, sanıklar ... ve ..."un evlerinin yakınındaki narenciye bahçesine gittikleri, bahçede işleri biten ...ve ..."in araçla geri döndükleri sırada yollarının sanıklar tarafından taşlarla ve odunlarla kapatıldığı ve araçla geçemeyerek durdukları, olayın taraflar arasında çıkan tartışma sonucu kolluk kuvvetine intikal ettiği tüm dosya içeriğinden anlaşılmakla, sanıkların eylemlerinin TCK.nın 223. maddesinde düzenlenen ulaşım araçlarının kaçırılması veya alıkonulması suçunu oluşturduğu halde suç vasfında yanılgıya düşerek aynı Kanunun 109. maddesi uyarınca yazılı şekilde hükümler kurulması,
Kanuna aykırı, sanık ... ve sanık ... müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 17.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.