Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2012/24814 Esas 2015/426 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/24814
Karar No: 2015/426
Karar Tarihi: 29.01.2015

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2012/24814 Esas 2015/426 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanığın kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkum olduğu ancak denetimli serbestlik tedbirine uymadığı için mahkumiyetinin devamına karar verildiği belirtilmiştir. Mahkeme kararında, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiği, delillerin gerekçeli kararda doğru biçimde tartışıldığı ve vicdani kanının kesin verilere dayandırıldığı ifade edilmiştir. Ancak TCK’nın 53. maddesinin uygulanması konusunda sanığın kendi alt soyu dışındaki kişiler yönünden de velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılması gerektiği gözetilmediği belirtilmiş ve bu nedenle hüküm bozulmuştur. Hükmün düzeltilerek TCK’nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerine “Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1. ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına” ibaresinin yazılması suretiyle hükmün onanması kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri açıklanmamıştır.

10. Ceza Dairesi 2012/24814 E. , 2015/426 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile aşağıda belirtilen durum dışında yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak;
TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrası uygulanırken, sanığın kendi alt soyu dışındaki kişiler yönünden de velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, bu aykırılığın yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; TCK’nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerine “Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1. ve 2. fıkrası ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına” ibaresinin yazılması suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.