MAHKEMESİ : Fikrî ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizin de benimsediği 08/04/2014 tarih 2013/7-591 Esas 2014/171 karar sayılı kararında açıklandığı üzere, bandrol yükümlülüğüne aykırılık suçlarında suçun mağdurunun doğrudan eser sahipleri olmayıp toplumu oluşturan bireyler olduğu, 5237 sayılı TCK’nin hazırlanmasında esas alınan suç teorisine göre bu durumda yani suçun mağdurunun toplumu oluşturan bireyler olması halinde tüzel kişiler suçtan zarar gören olmalarına rağmen suçun mağduru sayılmayacağından meslek birliklerinin şikayetçi olması halinde de durumun değişmeyeceği cihetle; UYAP ortamında yapılan araştırmada benzer eylem nedeniyle sanık hakkında;
- İstanbul 2. Fikrî ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesinin 19.11.2014 tarih ve 2014/400 Esas, 2014/640 sayılı kararı ile verilip 18.05.2017 günü incelemesi yapılan ve Dairemizin 2017/4710 karar sayılı ilamı ile bozulmasına karar verilen;
- İstanbul (Kapatılan) 3. Fikrî ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesinin 18.11.2014 tarih ve 2014/170 Esas, 2014/659 sayılı kararı ile verilip 18.05.2017 günü incelemesi yapılan ve Dairemizin 2017/4707 karar sayılı ilamı ile bozulmasına karar verilen;
- İstanbul 2. Fikrî ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesinin 09.04.2014 tarih ve 2013/564 Esas, 2014/253 sayılı kararı ile verilip 18.05.2017 günü incelemesi yapılan ve Dairemizin 2017/4709 karar sayılı ilamı ile bozulmasına karar verilen;
- İstanbul 1. Fikrî ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesinin 25.09.2014 tarih ve 2013/677 Esas, 2014/509 sayılı kararı ile verilip 18.05.2017 günü incelemesi yapılan ve Dairemizin 2017/4708 karar sayılı ilamı ile bozulmasına karar verilen dava dosyalarının da mevcut bulunduğunun anlaşılması karşısında;
Anılan dosyalar incelenerek mümkün olması halinde birleştirilip, suç ve iddianame tarihleri dikkate alınıp hukuki kesintinin iddianamenin düzenlenmesiyle gerçekleşeceği gözetilmek suretiyle, sanığın bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda aynı mağdura karşı aynı suçu birden fazla işleyip işlemediğinin ve hakkında TCK"nın 43/1. maddesinin uygulanması gerekip gerekmediğinin tartışılması zorunluluğu,
Kabule göre de;
Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmiş ise de, 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile anılan maddenin bazı hükümlerinin iptal edilmiş olması nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye aykırı olarak, BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 26.06.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.