Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : 466 sayılı Kanun gereği tazminat
Hüküm : ... ve ..."ın tazminat taleplerinin reddine, ..."ın talebinin kabulüne 3000 TL manevi tazminatın davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine

Davacılar ... ve ..."ın tazminat taleplerinin reddine, ..."ın talebinin kabulüne ilişkin hüküm, davacılar vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-) Davacılar ... ve ... hakkında verilen hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Davacıların tutuklu kaldıkları suçtan dolayı mahkum oldukları, bihakkın tahliye süresini geçmeyen tutukluluk sürelerinin CMK"nın 141/1-f maddesi uyarınca davacılar lehine tazminata hak kazandırmayacağı dikkate alınarak bu sebeple davanın reddi yerine, davacıların 466 sayılı Kanun hükümlerine tabi olan tazminat taleplerinin Ceza Genel Kurulunun 23/03/2010 tarih ve 2009/256 esas ve 2010/57 sayılı kararına istinaden 10 yıllık zamanaşımı süresi içinde bulunulduğu gözetilmeden davanın süre yönünden reddine karar verilmesi sonucu itibariyle doğru olduğundan bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davacılar vekilinin davanın süresinde olduğuna ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün, isteme uygun olarak ONANMASINA,
2-) Mevlüt Günalmış hakkında verilen hükme yönelik temyiz itirazının incelenmesinde;
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin tazminat miktarına ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün, isteme uygun olarak ONANMASINA, 15/10/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.