Zimmet suçundan sanık G....M....."nın bozma üzerine yapılan yargılanması sonunda; atılı suçtan mahkümiyetine dair, Bakırköy 2. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 10.11.2005 gün ve 2004/207 Esas 2005/211 Karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay"ca incelenmesi sanık müdafii tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:

T.... H.... K...... Esenler Şubesinde sayman olarak görev yapan, derneğin yönetici ve denetçisi sıfatı da bulunmayan sanık hakkında TCK.nun 53/5. maddesinin uygulanmamasında bir isabetsizlik bulunmadığı gibi yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.

Ancak;

CMK.nun 2/e, 158/1 ve 160. maddelerine ve Ceza Genel Kurulu"nun Dairemizce de benimsenen 17.06.2006 gün 2006/5-165-213 sayılı kararına göre soruşturmanın, "Kanuna göre yetkili mercilerce suç şüphesinin öğrenilmesinden iddianamenin kabulüne kadar geçen evreyi" ifade ettiği ve soruşturmanın Cumhuriyet Başsavcılığı veya kolluk makamlarınca suçun işlendiğinin öğrenilmesiyle başladığı dikkate alınarak, hakkında soruşturma yapılması bakımından C.Savcılığına 07.06.1999"da yapılan suç duyurusundan önce sanığın idari soruşturma sırasında 22.03.1999 tarihinde zimmetine geçirdiği parayı tamamen iade ettiği halde cezasından 5237 sayılı TCK.nun 248/1. maddesi uyarınca 2/3 yerine 1/2 oranında indirim yapılması suretiyle fazla ceza tayini,

5252 sayılı Yasanın 9/3 ve CMK.nun 34 ve 230. maddeleri uyarınca lehe olan hükmün önceki ve sonraki kanunların bütün hükümlerinin olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçlarının birbiriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi ve her iki kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleri ile birlikte denetime olanak verecek şekilde kararda gösterilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, 5237 sayılı TCK.nun 53/1 maddesinin a-b-d-e bentlerinde belirtilen haklardan yoksunluğa hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar ve (c) bendinde belirtilen hak yoksunluğuna ise koşullu salıverme tarihine kadar hükmedilebileceğinin gözetilmemesi,

Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilmek suretiyle hükmün CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 06.05.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.