Davacı, Bağ-Kur kaydının iptali ile SSK."ya bağlı sigortalılık süresinin tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin  kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.      
1-Dosyadaki yazılara,  toplanan delillere,  hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalı S.S.K"nun tüm,  davalı Bağ-Kur’un  aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Dava, davacının 506 sayılı Yasa’ya tabi sigortalılığının geçerli olduğu iddiasına dayalı bu sürelerin tespiti ile 1479 sayılı Yasa’ya tabi  sigortalılığının iptali  istemine  ilişkindir.
Mahkemece, davacının 506 sayılı Yasa’ya tabi çalışma  süresinin tespiti  istemi atiye terk edildiğinden bu konuda karar verilmesine yer olmadığına ve 1479 sayılı Yasa’ya tabi  Bağ-Kur sigortalılığının iptaline karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davacının 7.7.1988 tarihli  giriş bildirgesi ile vergi kaydından dolayı 7.7.1988 tarihinde 1479 sayılı Yasa’ya tabi Esnaf Bağ-Kur sigortalısı olarak tescil edildiği, 12.1.1997 tarihinde terkin edildiği,  1.6.1992 tarihinden itibaren toplu olarak prim ödemesine başladığı ve 27.6.1996 tarihine kadar düzenli ödemelerinin bulunduğu, son ödemesinin 25.2.2003 tarihinde olup borcunun bulunmadığı, 29.3.1995-2.10.2002 tarihleri arasında oda kaydının, 7.7.1988-1.1.1992 tarihleri arasında da vergi kaydının bulunduğu, davacının 506 sayılı Yasa’ya tabi zorunlu sigortalı çalışmalarının ise 1967 yılında 177 gün, 1968 yılında 71 gün, 1969 yılında 234 gün, 1974 yılında 28 gün, 1976 yılında 23 gün olup, 1.9.1985-30.7.1994 tarihleri arasında da 2068 gün yurt dışı çalışmalarının bulunduğu görülmektedir.
Sosyal güvenlik sistemimizde çifte sigortalılık mümkün olmayıp çakışan sigortalılık olarak adlandırılan böyle durumlarda zorunlu sigortalılıkların çakışması halinde sorun önceden başlayıp devam eden zorunlu sigortalılığa geçerlilik tanınarak çözümlenmektedir. Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 2001/21-627  Esas,2001/659 Karar ve 03.10.2001 günlü kararı ile, 2005/21-389  Esas,2005/430 Karar ve 29.06.2005 günlü kararlarında önceden başlayan sigortalılığın asıl sigortalılık olduğu özellikle belirtilmiştir.
Somut olayda mahkemece davacının sonradan başlayan 1479 sayılı Yasa’ya tabi Esnaf Bağ-Kur sigortalılığının  506 sayılı Yasa"ya tabi sigortalılık ile çakışması nedeniyle yurtdışı çalışmasının sona erdiği 30.7.1994 tarihine kadar  verilen iptal kararı yerinde ise de; primleri ödenmiş olan ve oda kaydının devam ettiği bu tarihten sonra Kurumun terkin ettiği 12.1.1997 tarihine kadar Bağ-Kur sigortalılığı devam ettiğinden söz konusu dönem yönünden  davacının iptal isteminin reddine karar verilmesi gerekirken kabul edilmesi hatalı olmuştur.
Yapılacak iş,  davacının yurt dışı çalışmasının sona erdiği 30.7.1994- tarihinden 1479 sayılı Yasa"ya tabi sigortalılığın iptal edildiği 12.1.1997 tarihi arasında davacının 1479 sayılı Yasa’ya tabi Esnaf Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tespitine  karar vermekten ibarettir.
Mahkemece bu hususlar göz önünde bulundurulmaksızın yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, bu konuda temyiz etmekte hukuki yararı bulunan davalı Bağ-Kur’un   bu yönü amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 10.06.2008  gününde oybirliğiyle karar verildi.