Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/6477 Esas 2016/7448 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 16. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 25/03/2016 tarih ve 2016/328-2016/215 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkili ile davalı banka arasında muhtelif tarihlerde genel kredi sözleşmeleri imzalandığını ve muhtelif tutarlarda ticari kredi kullandığını, bu kredi sözleşmeleri nedeniyle müvekkilinden haksız bir şekilde toplam 5.837,25 TL komisyon alındığını ileri sürerek 5.837,25 TL’nin dava tarihinden itibaren işleyecek değişen oranlarda avans faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre; davacı tarafından kullanılan kredilerin tüketici kredisi olduğu ve davacının tüketici konumunda bulunduğu, ayrıca taraflar arasındaki ilişkinin tüketici işlemi niteliğinde olduğu, bu durumda davanın tüketici mahkemelerinin görev alanına girdiği gerekçesiyle davanın usulden reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava, davalı banka tarafından davacıya kullandırılan krediler nedeniyle haksız tahsil edildiği iddia edilen komisyonların iadesi istemine ilişkin olup, mahkemece, davacının kullandığı kredilerin tüketici kredisi olduğu gerekçesiyle yazılı şekilde görevsizlik kararı verilmiştir. Ancak, dosya içerisinde taraflar arasında imzalanan kredi sözleşmelerinin örnekleri bulunmamaktadır. Bu durum karşısında öncelikle, taraflar arasında imzalanan kredi sözleşmelerine ilişkin tüm evrakların dosyaya getirtilip, davacı tarafından kullanılan kredilerin tüketici kredisi olup olmadığı tespit edildikten sonra görev konusunda bir karar verilmesi gerekirken eksik araştırma ile içinde çelişkiler bulunduran ödeme planlarına göre karar verilmesi doğru olmamış, kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile kararın BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 26/09/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.