Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2014/10875 Esas 2014/8383 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/10875
Karar No: 2014/8383
Karar Tarihi: 23.12.2014

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2014/10875 Esas 2014/8383 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi         2014/10875 E.  ,  2014/8383 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : Ankara 11. Asliye Ticaret Mahkemesi
    TARİHİ : 20.05.2014 (Ek Karar)
    NUMARASI : 2014/76-2014/76

    Taraflar arasındaki rücuen tazminat davasında davacı vekilinin ihtiyati tedbir talebinin reddine dair hükmün davacı vekilince temyizi üzerine mahkemece ek kararla temyiz isteminin reddine karar verilmiştir. Ek kararın süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

    -K A R A R-
    Davacı vekili, müvekkili ile davalılar arasında imzalanan hizmet alım sözleşmesi kapsamında davalı şirketin çalıştırdığı F.G. tarafından açılan davada Ankara 11. İş Mahkemesi"nin 2012/49 E. sayılı dosyası ile müvekkilinin sorumluluğuna gidildiğini, taraflar arasındaki sözleşme uyarınca sorumluluğun işçiyi istihdam eden yüklenici davalılarda olduğunu ileri sürerek, bu dosya nedeniyle yatırılan 5.514,89 TL"nin davalılardan tahsilini ve dava dışı işçi F. G.tarafından başlatılan icra takibinde müvekkili idare tarafından icra dosyasına sunulan teminat mektubuna tedbir konularak nakde çevrilmesinin engellenmesini talep ve dava etmiştir.
    Mahkemece, 05.03.2014 tarihli ara kararıyla, tedbir isteminin HMK"nın 389 ve devamı maddelerine aykırı olduğu gerekçesiyle reddine karar verilmiştir.
    İhtiyati tedbir talebinin reddine ilişkin ara karar davacı vekilince temyiz edilmiştir.
    Mahkemece, Yargıtay İçtihatları Birleştirme Hukuk Genel Kurulu"nun 21.02.2014 tarih ve 2013/1 E., 2014/1 K. sayılı kararı uyarınca ilk derece mahkemelerinden verilen ihtiyati tedbir taleplerinin reddi ve taleplerin kabulü halinde itiraz üzerine verilecek kararlara karşı temyiz yoluna başvurulamayacağından temyiz isteminin reddine karar verilmiştir.
    Temyiz isteminin reddine ilişkin ek kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
    Mahkemenin, hükmü temyiz eden davacı vekilinin temyiz isteminin mahiyet yönünden reddine ilişkin 20.05.2014 tarihli ek kararı usul ve yasaya uygun bulunduğundan, temyiz itirazlarının reddiyle 20.05.2014 tarih ve 76 sayılı ek kararın onanmasına karar verilmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz talebinin reddine ilişkin 20.05.2014 tarih ve 76 sayılı ek kararın ONANMASINA, alınması gereken harç peşin yatırıldığından yeniden harç alınmasına yer olmadığına, 23.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.