Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2014/2776 Esas 2014/8355 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi

-KARAR-

4949 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu 2004 sayılı İİK"nın 363. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 4949 sayılı Kanun’un 102. maddesiyle İİK’na eklenen Ek-Madde 1’de öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2014 yılı için 5.440,00TL’ dir.
5311 sayılı Kanun ile İİK"na eklenen geçici 7. madde uyarınca uygulanmasına devam edilen aynı Kanun"un 363. maddesine göre, sıraya dair şikayet ve itirazın red veya kabulüne dair kararlar, sırası itiraza uğrayan alacak tutarının anılan temyiz sınırını geçmemesi halinde, temyiz kabiliyetinden yoksundur. Somut olayda, şikayetçi vekili, müvekkiline ayrılan 753,30 TL ve 1.035,00 TL"nin düşük olduğunu, şikayet olunanlara fazla pay ayrıldığını ileri sürmüş olup, hükmü temyiz eden şikayet olunan ... lehine sıra cetvelinde 8.104,36 TL pay ayrılmıştır. Mahkemece şikayetçiye 2.331,61 TL ve 2.292,66 TL; anılan şikayet olunana ise 5.268,39 TL pay ayrılması gerektiği belirlenmiş ve buna göre yeniden sıra cetveli düzenlenmesine karar verilmiştir. Gerek anılan şikayet olunan aleyhine belirlenen alacak tutarı olan 2.835,97 TL, gerekse şikayetçi lehine belirlenen alacak toplamı 4.624,27 TL, 2014 yılı kesinlik sınırı olan 5.440,00 TL"nin altında olduğundan, 23.01.2014 tarihli karar kesin niteliktedir. Bu nedenlerle, kararı temyiz eden şikayet olunan ... vekilinin temyiz istemi İİK’nın değişik 365/son madde hükmü gereğince reddedilmelidir.
SONUÇ:Yukarıda yazılı nedenlerle, şikayet olunan ... vekilinin temyiz isteminin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 22.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.