MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
CMK"nın 42. maddesi uyarınca eski hale getirme isteğini inceleme yetkisi, bu taleple birlikte temyiz itirazı da yapılmış olduğundan Yargıtay ilgili ceza dairesine ait olup, bu konuda mahkemece verilen ek kararların hukuki geçerlilikten yoksun olduğu ve Tebligat Kanunu"nun bilinen adrese tebligatı düzenleyen 10. maddesinin 1. fıkrasına göre yokluğunda verilen hükmün sanığın öncelikle sorgusunda bildirdiği bilinen son adresine tebliğe çıkartılması ancak 6099 sayılı Yasa"nın 3. maddesi ile eklenen aynı maddenin 2. fıkrasına göre bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilerek tebligatın bu adrese yapılması gerekirken, doğrudan adres kayıt sistemindeki adresinde Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesi uyarınca yapılan karar tebliği geçersiz olduğundan, sanığın eski hale getirme ve temyiz isteminin kabulüne karar verilerek yapılan incelemede;
Mala zarar verme suçundan 5237 sayılı TCK"nın 151/1. maddesindeki suç tanımında hapis cezası ile adli para cezası seçenekli olarak öngörülmüş olup mahkemece hapis cezasına hükmedilmesine karşın, bu cezanın artık adli para cezasına çevrilemeyeceği gözetilmeden, hapis cezasının adli para cezasına dönüştürülmesi suretiyle aynı Kanun"un 50/2. maddesine aykırı davranılması karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre sanığın temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 24/12/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.