Davacılar murisinin, iş kazası sonucu ölümünden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen 13.111.21 YTL maddi tazminatın yasal faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacı S.M.a verilmesine, diğer davacıların davasının reddine ilişkin hükmün süresi içinde temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmesi ve davalılardan G.İnş. A.Ş. vekilince süresi dışında, K.Ş. tarafından da süresi içinde duruşma talep edilmesi üzerine, dosya incelenerek, işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 03.06.2008 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalılardan G.İnş. Tic.San.A.Ş. vekili Av.İ.Ç. ile karşı taraf vekili Av.D.S.geldiler. Davalılardan K.Ş. ile ihbar olunan adına kimse gelmedi. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan Avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek aynı gün Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği konuşulup düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere, davanın iş kazası sonucu ölen sigortalının hak sahiplerinin maddi zararlarının giderilmesi istemine ilişkin olarak açıldığının dava dilekçesinden açıkça anlaşılmasına, Kesin hüküm itirazına konu davada davacı vekilinin vekâletnamesinde dava açılmasına yönelik yetkisi bulunmadığı halde dava açılarak görülmüş olması nedeniyle anılan davadaki hükmün davacıları bağlamasının giderek kesin hüküm olarak kabulünün mümkün bulunmamasına, göre davalı G.İnşaat Ticaret ve Sanayi A.Ş ile davacıların tüm temyiz itirazlarının reddine,
2-Davalı K.Ş.’in peşin temyiz harç noksanını gidermesi için HUMK 434.maddesi gereğince yapılan bildirime rağmen bu noksanlığın giderilmediğinden bahisle yerel mahkemece temyiz talebinin reddine karar verilmiş ve bu karar süresinde davalı Kaan Şahinalp tarafından temyiz edilmiştir. O halde, bu yön üzerinde öncelikle durulmalıdır. Yerel mahkemece 26.11.2007 tarihli muhtıra 694,90-YTL temyiz harç noksanın giderilmesi istenmiştir. Temyiz yoluna başvurulduğunda maktu ilam harcının tamamının ya da nisbi ilam harcının ¼ nün alınacağı 10.05.1965 gün ve 1/1 sayılı içtihadı birleştirme kararı gereğidir. Temyiz incelemesine konu kararda karar ilam harcı 708,00-YTL’dir. Bu duruma göre davalının noksan temyiz harcı miktarının (Temyiz dilekçesi ile yatırdığı 13,10YTL harç indirildiğinde) 163,90YTL olduğu ortadadır. Yerel mahkeme temyiz harç noksanının tamamlanması için gönderdiği bildirimde noksan harç miktarını hatalı hesaplayarak davalının yanılgıya düşmesine neden olmuştur. Davalı adına çıkartılan bildirimin yasanın aradığı koşulları taşımadığı anlaşıldığından mahalli mahkemenin temyiz isteminin reddine ilişkin kararının bozularak Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 432/son maddesi gereğince asıl hükmün temyizini amaçlayan temyiz itirazlarının incelenmesine,
3-5521 sayılı Yasanın 1.maddesinde; işçiyle iş veren veya işveren vekili arasında iş aktinden veya İş Kanununa dayanan her türlü hak iddialarından doğan hukuk uyuşmazlıklarının İş Mahkemelerinde çözümleneceği hükmü öngörülmüştür. Maddede belirtildiği üzere, İş Mahkemesinin görevli olması için şu iki unsurun birlikte gerçekleşmesi koşuldur. a)Uyuşmazlığın tarafları işçi ve işveren (ya da işveren vekili) olmalıdır. b)Uyuşmazlık iş sözleşmesinden veya İş Kanunundan kaynaklanmalıdır.
Somut olayda, davacı ile davalı K.Ş. arasında hizmet ilişkisi bulunmamaktadır. Başka bir anlatımla davalı, davacı işçinin işvereni değildir. Anılan davalıya yönelik dava; vekâlet görevinin kötüye kullanılması nedeniyle uğranılan zararın giderilmesine yönelik olup iş kanunundan kaynaklanan bir uyuşmazlık da söz konusu değildir. Hal böyle olunca, uyuşmazlığın iş akdinden veya İş Kanunundan doğamadığı giderek davada, yukarıda sözü geçen Yasanın 1.maddenin öngördüğü koşulların oluşmadığı açık-seçiktir. Öte yandan, zararlandırıcı olayın iş kazası sayılması, görevli mahkemenin belirlenmesi için yeterli olmayıp 5521 sayılı Yasanın 1.maddesinin ön gördüğü koşulların ayrıca olayda gerçekleşmesi gerektiği de söz götürmez.Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın ve özellikle K.Ş.’e yönelik dava bakımından genel mahkemelerin görevli olduğundan bahisle dava dilekçesinin görev nedeniyle reddine karar vermek gerekirken, işin esasına girilerek yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, davalı K.Ş.’in bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozmanın niteliğine göre davalı K.Ş.’in sair temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına , aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz eden davacıya yükletilmesine, temyiz harcının istek halinde K. Ş."e iadesine, 3.06.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.
