Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/465 Esas 2018/9521 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/2,62/1,50/1-a,52/2-4 maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
TCK"nın 52/4 maddesi gereğince, sanık hakkında hükmedilen adli para cezasının ödenmemesi halinde cezanın hapse çevrileceği ihtarı hükümde belirtilmemiş ise de bu durumun infaz aşamasında gözetilebileceği değerlendirilerek yapılan incelemede;
TCK"nın 61/1 ve 22/4. maddelerinde yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, yaralanmaların niteliği , meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle TCK"nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, sanığın, bir kişinin ölümünden ve bir kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilebirlir ve bir kişinin de nitelikli şekilde yaralanmasından sorumlu olduğu somut olayda, sanık hakkında belirlenen temel cezanın asgari hadden biraz daha fazla uzaklaşılarak belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, ölüm ile olay arasında illiyet bağının bulunmadığına, mahkumiyet kararının kanun aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA, 10.10.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.