Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2014/4265 Esas 2015/14921 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ... İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, fazla mesai ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait işyerinde petrol pompa işçisi olarak çalışırken iş sözleşmesinin işverence fesh edilip kıdem tazminatının ödendiğini ancak yaptığı fazla çalışmaların karşılığının ödenmediğini ileri sürerek, fazla çalışma alacağının tahsilini, istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının günlük 8 saat çalıştığını, 3 vardiya olduğunu, zamanaşımı süresinin de dikkate alınması gerektiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacı tanığının beyanı göz önünde bulundurulduğunda davacının haftalık yasal 45 saat olan çalışma süresini 15 saat aşacak şekilde çalıştığı gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı taraf temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacının davalı işyerinde fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyumuzlık vardır.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacı tanığının beyanı dikkate alınarak davacının haftalık 15 saat fazla çalışma yaptığı kabul edilip tanığın işyerindeki çalışma süresi göz önünde tutularak bir hesaplama yapılmış diğer seçenekte ise davacının tüm çalışma süresi dikkate alınmıştır.
Mahkemece davacının tüm çalışma süresinde aynı şekilde fazla çalışma yaptığı kabul edilerek alacağa hükmedilmiş ise de bu kabul yerinde değildir.
Davacı tanığı davacı ile 2001-2009 yılları arasında birlikte çalıştığını beyan ettiğine ve başkaca delil bulunmadığına göre fazla çalışma alacağının tanığın beyan ettiği çalışma süresi ile sınırlı tutulması gerekir. Zira tanık çalışmadığı dönemlerde işyerindeki çalışma düzenini bilemeyeceğinden bilirkişi raporu buna göre değerlendirilerek sonuca gidilmelidir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 27/04/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.