Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2007/15040 Esas 2008/8362 Karar Sayılı İlamı

Davacı, davalılardan işverenlere ait işyerinde 1.7.1982 tarihinden itibaren 3 ay süreyle geçen sigortalı çalışmalarının tesbitine     karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin  kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılardan kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra  işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Davacı, davalı işverenler yanında 1.7.1982 tarihinden itibaren 3 ay  süreyle çalıştığının tesbitini istemiştir.
Mahkemece eksik  araştırma ve yetersiz  bilirkişi raporu  doğrultusunda  istemin kabulüne karar vermiştir.
Davacının  davalı  işyerinden verilmiş 1.7.1982 tarihli işe giriş  bildirgesinin  mevcut olduğu Kuruma ilgili dönem bordrolarının verilmediği işyerinin 15.11.1981-31.12.1984 tarihleri arasında yasa kapsamında bulunduğu görülmüştür.
Yasal dayanağı 506 sayılı Yasa"nın 79/10.  maddesi olan bu tür  davalarda  çalışma iddiasının gerçeğe  uygunluğu özel bir  duyarlılıkla araştırılmalıdır.  Çalışma olugusu her türlü delille ispatlanabilirse de  çalışmanın konusu,  sürekli veya  kesintili olup  olmadığı,  başlangıç ve bitişi  tarihleri  konularında tanıkların sözleri değerlendirilirken bunların inandırıcılığı üzerinde  danışıklı işverenin  işci ve işyeriyle  ilişkileri dikkate alınmalı,  işyerinin kapsam kapasite ve niteliği ile bu  beyanlar kontrol  edilmeli,  öncelikle işyeri kayıtlarında yer alan çalışanlar dinlenmeli işyeri kayıtlarını  mevcut değilse, gerektiğinde komşu  ve  yakın işyerlerinin kayıtlarında  yer alan  kimselerin beyanlarına  başvurulmalı  davanın niteliği gereği resen  araştırma yapılabildiği de  nazara alınmalı  deliller  olabildiğince toplanmalı işe giriş bildirgesinin işyerinde fiilen çalışmaya karine teşkil etmeyeceği eylemli çalışmanın sigortalılık için koşul olmadığı da dikkate alınmalı çalışma olgusu hiçbir kuşku ve duraksamaya yer bırakmayacak şekilde açıkça belirlenmelidir.  Yargıtay Hukuk Genel Kurulu"nun 2005/21-409413, 2006/21-43-98 ve 2007/21306-320 sayılı kararlarıda bu yöndedir.  
Mahkemece  bu maddi ve hukuki olgular gözardı edilerek  eksik araştırma,  soyut tanık beyanları ve  yetersiz bilirkişi raporu itibariyle kurulan hüküm   usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan  temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 2.6.2008  gününde oybirliğiyle karar verildi.