9. Ceza Dairesi Esas No: 2020/5448 Karar No: 2021/109 Karar Tarihi: 14.01.2021
Görevi Kötüye Kullanma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/5448 Esas 2021/109 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararı incelerken, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun benimsediği kararları dikkate aldı. Sanıklara görevi kötüye kullanma suçundan mahkumiyet cezası verildi. Ancak doğrudan zarar görmeyen müştekiye yönelik suçlamalarda, müştekinin temyiz yetkisi olmadığı gerekçesiyle temyiz istemi reddedildi. Sanıkların ve müdafiinin temyiz itirazları sınırlı olarak incelenip reddedildikten sonra, yapılan yargılamada ileri sürülen iddia ve savunmaların tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp sanıkların suçunun kabul edildiği, cezayı azaltıcı sebeplerin takdir edildiği ve verilen hükümde bir isabetsizlik görülmediği sonucuna varıldı. Kararda CMK'nın 237. maddesi, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi üzerinde duruldu.
9. Ceza Dairesi 2020/5448 E. , 2021/109 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi Suç : Görevi Kötüye Kullanma Hüküm : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü: Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14/02/2017 günlü ve 2015/5-95 Esas, 2017/71 sayılı ve benzer Kararları nazara alındığında; CMK"nın 237. maddesine göre sanıklara isnat olunan suçtan doğrudan zarar görmeyen müşteki ...’ın hükümleri temyiz yetkisi bulunmadığından 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca temyiz isteminin REDDİNE, İncelemenin sanıklar ... ve Hakan’ın ve sanık ... müdafiinin temyiz itirazlarıyla sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü: Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp sanıkların suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanıklar ... ve Hakan’ın ve sanık ... müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 14/01/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.