MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 07/06/2016 tarih ve 2015/965-2016/447 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, memur olan müvekkilinin maaşının davalı banka hesabına yatırıldığını, davalı bankaya kredi nedeniyle borçlu olan müvekkilinin borcunun banka tarafından icra takibine de konulduğunu, maaşında hacizler olduğunu ve bu hacizler dolayısıyla maaşından kesinti yapıldığını, geriye kalan maaşının ise davalı banka nezdindeki hesaba yatırıldığını, davalının haksız bir şekilde maaş hesabına bloke koyduğunu oysa, İİK"nın 82. m. gereğince borçlunun maaşının 1/4"inden fazlasının haczedilemeyeceğini, davalı bankaya yapılan müracaatın da sonuçsuz kaldığını ileri sürerek, maaş hesabına konulan blokenin kaldırılmasını talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının hesabının maaş hesabı olmayıp, döner sermaye ve diğer ödemelere ilişkin olduğundan kredi borcundan dolayı bu ödemelerin tamamına konulan blokenin yasal olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, toplanılan deliller ve tüm dosya kapsamına göre, kredi sözleşmesinde davacının bankada bulunan hesaplarına bloke konulmasına ilişkin hüküm bulunmakta ise de, bu hükme dayanarak davacının tek geçim kaynağı olan maaşının tamamının bloke edilmesinin kabul edilemeyeceği, İİK uyarınca maaşların ancak kısmen haczedilebileceği, başka hacizler de bulunmakta olup, davalının da icra prosedürü içerisinde icra takibi yaparak davacının gelir durumuna göre maaşınını 1/4"inden az olmayacak şekilde haciz işlemi yaparak hareket etmesi gerektiği gerekçesiyle, davanın kabulü ile maaş hesabına davalı banka tarafından konulan blokenin kaldırılmasına karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 20/09/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.