Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/11318 Esas 2018/9505 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle öldürme
Hüküm :TCK"nın 85/2, 62/1, 50/1-a, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Türk Ceza Kanununun 85 inci maddesinin birinci ve ikinci fıkralarındaki “üç yıldan” ibarelerinin 31/5/2005 tarihli ve 5328 sayılı Kanunun 3 üncü maddesiyle “iki yıldan” şeklinde değiştirildiği anlaşıldığından tebliğnamede bu yönde eleştiri öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın dava konusu kazanın diğer araç sürücüsü Hamdi’nin kırmızı ışıkta geçmesinden kaynaklandığına, bu durumun tarafsız tanıklar ve bilirkişi raporu ile ortaya konulmasına rağmen sanığın tali kusurlu kabul edilerek cezalandırılmasına karar verilmesinin usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanık hakkında hükmolunan uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında uygulama maddesinin TCK"nın 50/4. maddesi delaletiyle 50/1-a maddesi olarak gösterilmesi gerekirken TCK"nın 50/1-a maddesi olarak gösterilmesi ve adli para cezasına esas alınan tam gün sayısının belirtilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi,
2-Sanık hakkında hükmedilen adli para cezasının taksitlendirilmesi sırasında TCK"nın 50/6. maddesinin tedbirlerle sınırlı olduğunun gözetilmeksizin TCK"nın 50/6. maddesi gereğince ihtarına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün (6) ile numaralandırılan bölümünün hükümden çıkarılarak yerine “Sanığa verilen 1 yıl 8 ay hapis cezasının sanığın sosyal ve ekonomik durumuna, suçun işlenmesindeki özelliklere göre TCK"nın 50/4 maddesi delaletiyle 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, adli para cezasının TCK"nın 52/3 maddesi gereğince 605 tam gün karşılığı adli para cezası olarak belirlenmesine, TCK"nın 52/2 maddesi gereğince sanığın bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla sanığın, 12.100 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin eklenmesi, hükmün (7) ile numaralandırılan bölümünde yer alan “taksitlerden birinin elde olmayan nedenler hariç olmak üzere zamanında ödenmemesi halinde TCK’nin 50/6.-7. maddesi gereğince hapis cezasının tamamen veya kısmen infazına karar verileceğinin sanığa ihtarına” ibaresinin çıkarılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10.10.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.