MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK 155/2, 62, 52 ve 53. maddeleri gereğince mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü,
Katılanın, şirketi adına, Adana ilinde ...’dan iş aldığı ve bu amaçla şantiye kurduğu, şantiyede ki işlerin yapılması için de sanık ile taşeron olarak anlaşması üzerine, sanığın da ekibi ile birlikte şantiyeye gelerek çalışmaya başladığı, bir süre sonra katılanın yapılacak işler için 14 top alüminyum teli göndermesine rağmen, sanığın katılandan alacaklarını alamadığı iddiasıyla 14 top alüminyum teli bulunduğu yerden alarak temyiz kapsamı dışında bulunan sanık ...’a sattığı, sanığın bu surette hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia olunan somut olayda,
Türk Medeni Kanun"un 950. maddesine göre; alacaklı, borçluya ait olup onun rızasıyla zilyedi bulunduğu taşınırı veya kıymetli evrakı, borcun muaccel olması ve niteliği itibarıyla bu eşyanın alacak ile bağlantısı bulunması halinde, borç ödeninceye kadar hapsedebileceği, zilyetlik ve alacak ticari ilişkiden doğmuşsa, tacirler arasında bu bağlantı var sayılacağı, alacaklı, borçluya ait olmayan taşınırlar üzerinde de zilyetliğin iyiniyetle kazanılmasının korunduğu ölçüde hapis hakkına sahip olacağının hüküm altına alındığı, somut olayda ise, sanığın tüm aşamalarda katılandan kendisinin ve ekibinin işçilik alacağı olduğunu ve ödememesi üzerine suça konu alüminyum telleri satarak kendisinin ve ekibinin işçilik haklarını ödediğini savunması ve bu savunmayı doğrular içerikte tanık anlatımları karşısında, sanığın kendisi ve ekibinin işçi alacağına yönelik hapis hakkını kullanmak istediğinin, dolayısıyla suç kastı ile hareket etmediğinin anlaşılması karşısında; sanık hakkında beraat hükmü yerine, yeterli olmayan gerekçe ile yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 06/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.