17. Ceza Dairesi Esas No: 2015/11931 Karar No: 2016/3232 Karar Tarihi: 10.03.2016
Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/11931 Esas 2016/3232 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, bir kişi için konut dokunulmazlığını ihlal suçu ve hırsızlık suçlarından mahkumiyet kararı verdi. Karar temyiz edildi ve Yüksek Mahkeme tarafından incelenerek, hüküm fıkrasında tekerrüre esas alınabilecek birden fazla ilamı göstermek hatalı olduğu belirtildi. Bunun yerine, tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenebilecek miktarın tekerrüre esas alınacak cezanın en ağırından fazla olamayacağı belirtildi. Sanığın hüküm fıkrasında tanınmamış olan ek savunma hakkının da verilmesi gerektiği anlaşıldı. Ayrıca, TCK'nın 53. maddesine ilişkin olan 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı doğrultusunda hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerektiği açıklandı. Aynı şekilde, karardan önce belirtilen 5 TL yargılama gideri miktarının, terkin edilecek minimum miktarın altında kaldığı için hazineye yükletilmesi gerektiği hatırlatıldı. Kanunlar: 5275 sayılı Kanun'un 108/2. maddesi, 5237 sayılı Yasası'nın 119/1-c maddesi, 5271 sayılı CMK'ının 324/4. maddesi ve 6352 sayılı Kanun'un 100. maddesi.
17. Ceza Dairesi 2015/11931 E. , 2016/3232 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü: Sanığın yalnızca en ağır cezayı içeren hükümlülüğün tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden sanık hakkında tekerrüre esas olarak alınabilecek birden fazla ilamı hüküm fıkrasında gösterilmiş ise de; 5275 sayılı Kanun"un 108/2. maddesinde, “Tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktar, tekerrüre esas alınacak cezanın en ağırından fazla olamaz” hükmü uyarınca tekerrüre esas alınacak miktarın infaz aşamasında belirlenebileceği mümkün görüldüğünden, bu husus bozma nedeni yapılmamıştır. Sanık ve müşteki anlatımlarından eylemi diğer bir kişiyle beraber gerçekleştirdiği anlaşılan sanık hakkında konut dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan hükümde sanığa ek savunma hakkı da verilerek 5237 sayılı Yasa"nın 119/1-c maddesi ile arttırım yapılması gerektiğinin gözetilmemesi karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak; 1-T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, 2-Sanıktan tahsiline karar verilen 5,00 TL yargılama giderinin, 5271 sayılı CMK"nın 324/4. maddesine 6352 sayılı Kanun"un 100. maddesiyle eklenen değişiklik doğrultusunda terkin edilecek miktar olan 20,00 TL"nin altında kaldığının anlaşılması karşısında, hazineye yükletilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin açıklanan nedenlerle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hükümden TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ve yargılama giderlerine ilişkin olan tüm kısımların çıkartılması ile yerine "TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi"nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına" cümlesi eklenmek suretiyle ve "Sanık hakkında yargılama gideri olarak hesaplanan 19,30 TL"nin, 5271 sayılı CMK"nın 324/4. maddesine 6352 sayılı Kanun"un 100. maddesiyle eklenen değişiklik doğrultusunda hazineye yükletilmesine" tümcelerinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.