Davacı, iş kazası sonucu malüliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine   karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.                  
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici nedenlere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava ,davacının iş kazası sonucu uğradığı maddi zararın giderilmesi ve işçilik alacağının davalı işverenden tahsili istemine ilişkindir
Mahkemece  davacının maddi tazminat isteminin kabulüne ilişkin olarak verilen karar yerinde ise de işçilik alacağına ilişkin karar usul ve yasaya uygun bulunmamıştır.
 Davalı işveren tarafından,dosyaya sunulan  bordolardaki ödemelerin davacı tarafından alındığı konusunda bir uyuşmazlık bulunmamaktadır.
Davalı işveren fazla mesai ücretinin bordroda (ambar )olarak ödendiğini,davalı ise bu ödemenin fazla mesai değil ambar temizliği karşılığında ödendiğini   ileri sürmektedir.Deniz  İş Kanunu’nun 28.maddesi gereğince rutin işlerden olduğu anlaşılan  ambar temizliği için ayrı bir ücret ödemesi gerekmeyip,ücretin dışında yapılan bu ödemenin fazla mesai ücreti olduğu  sabittir.
Öte yandan , davacının hak ettiği 2 maaş tutarındaki ikramiye alacağının karara esas alınan 12.11.2005 tarihli  bilirkişi raporunda 1.164.50YTL ,izin ücreti ise 582.25YTL olarak belirlenmiştir. 2003 Ağustos ayına ait bordoda ise davacıya normal aylık ücreti dışında 1.777.99YTL fazla ödemenin  yapıldığı  bu ödemenin, ikramiye ve izin ücreti alacağını karşıladığı  anlaşılmaktadır.Davacı, ödemenin izin ücreti alacağına ilişkin olduğunu ileri sürmüş ise de,582.25 YTL olarak hesaplanan izin ücretinin çok üzerinde yapılmış olan  ödemenin  sadece izin ücreti olarak ödendiğinin kabulü mümkün değildir.Kaldı ki davacının bu kabulüne göre hükmedilen izin ücreti alacağının bir dayanağı da bulunmamaktadır
Bu durumda davalı işveren tarafından fazla mesai,ikramiye ve izin ücretinin davacıya ödendiği anlaşılmakla,davacının belirtilen bu alacaklara ilişkin talebinin reddi yerine kabulü usul ve yasaya aykırıdır.
O halde,davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 27.5.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.