Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2015/20756 Esas 2016/2094 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; Ancak:
1) Lokanta işleten sanığın, mağdurun babası olduğu, mağduru lokantada çalıştırmaması nedeniyle aralarında sorun bulunduğu, olay akşamı sanığın mağduru lokantaya çağırdığı, buna sinirlenen mağdurun lokantaya gelir gelmez, babası olan sanığa hakaret ettiği, birbirini itekledikleri, bir süre sonra sanığın eşi ve kızının da lokantaya geldikleri, sanık ve mağduru sakinleştirmeye çalıştıkları, buna rağmen sanığın eline aldığı çatalı mağdurun eline batırdığı, mağdurun da sanığı itekleyerek sırt üstü yere düşürdüğü, mağdurun annesiyle birlikte dışarıya çıktığı esnada, sanığın elinde bıçakla üzerine doğru geldiğini gören mağdurun savunma posizyonu aldığı ve sol kolundan yaralandığı, sanıktan kaçmaya çalıştığı sırada arkadan yaklaşan sanığın bıçakla mağduru bu kez sırtından ve batın sol alt kadrandan olmak üzere toplam üç yerinden yaraladığı, bu yaralardan ulnar arter, sinir ve tendon kesilerine neden olan sol kol ön yüzdeki yara ile toraksa nafiz, hemopnömotoraksa neden olan sırttaki yaralanmaların her ikisinin de ayrı ayrı kişinin yaşamını tehlikeye sokan bir duruma neden olduğu, batın sol alt kadrandaki yaranın ise hayati tehlike oluşturmayıp basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek nitelikte olduğu olayda;
Sanığın hedef aldığı vücut bölgeleri, yara yeri, hayati tehlike oluşturan yaraların sayısı, kullanılan aletin elverişliliği birlikte değerlendirildiğinde sanığın eyleme bağlı ortaya çıkan kastının öldürmeye yönelik olduğu ve kasten öldürmeye teşebbüsten cezalandırılması gerektiği gözetilmeden, suç vasfında hataya düşülerek yazılı şekilde kasten yaralama suçundan hüküm kurulması,
2) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı resmi gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas- 2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinde belirilen hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, CMUK"un 326/son maddesi gereğince kazanılmış haklar saklı kalmak kaydıyla, hükmün bu sebeplerden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 28.01.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.