Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/8487 Esas 2016/7343 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/8487
Karar No: 2016/7343
Karar Tarihi: 19.09.2016

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/8487 Esas 2016/7343 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, müvekkil şirketin davalı şirketle yaptığı beton teslimat sözleşmesinden doğan alacak nedeniyle açtığı davada, yargılanan davada alacak talep eden davacının, yabancı ticaret mahkemesinde kazandığı davanın Türkiye'deki bir mahkeme tarafından tenfizi talep edilmiştir. Ancak davalı şirket, şubesinin Türkiye'de bulunmadığını iddia etmiş ve davanın reddedilmesini talep etmiştir. Mahkeme, davacı şirketin tacir olduğunu ve tenfizi istenen yabancı makamın yabancı ticaret mahkemesi olduğunu belirterek, davanın Asliye Ticaret Mahkemesi'nin görev alanına girdiğine ve bu nedenle reddine karar vermiştir. Karar, davalı şirketin temyizi üzerine değerlendirilmiştir ve bütün temyiz itirazları reddedilerek kararın usul ve kanuna uygun bulunarak onaylanması kararlaştırılmıştır. Kararda geçen kanun maddeleri TTK'nın 4. ve 5. maddeleri olup, ticari işletmelerin hukuki durumunu düzenlemekte ve yargılama usullerini belirlemektedir.

11. Hukuk Dairesi 2016/8487 E. , 2016/7343 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 10/11/2015 tarih ve 2014/485-2015/336 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkili ile davalı şirket arasında hazır beton teslimat sözleşmesi yapıldığını, taraflar arasındaki alacak ilişkisi nedeniyle müvekkili şirket tarafından ... Cumhuriyeti ... Şehri Bölgelerarası Ekonomik İhtisas Mahkemesi"nde alacak davası açıldığını, davanın kabul edildiğini ve kararın kesinleştiğini ileri sürerek yabancı mahkeme ilamının tenfizine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; müvekkili şirketin ..."da şubesi bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre; tarafların tacir olduğu ve tenfizi istenen yabancı mahkeme kararının da yabancı bir ticaret mahkemesi tarafından verildiği, TTK’nın 4. ve 5. maddeleri gereğince davanın Asliye Ticaret Mahkemesi’nin görev alanına girdiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı deliller ile gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 19/09/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.