Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suçlar : Kasten yaralama, görüntü veya seslerin kayda alınması suretiyle özel hayatın gizliliğini ihlal
Suç Tarihleri : 01/06/2011, 09/10/2011
Hükümler : 1- Kasten yaralama suçundan dolayı CMK"nın 231/11. maddesine göre açıklanan; TCK"nın 86/2, 86/3-a, 62/1, 52/2-4. maddeleri gereğince iki kez mahkumiyet
2- Görüntü veya seslerin kayda alınması suretiyle özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan dolayı CMK"nın 231/11. maddesine göre açıklanan; TCK"nın 134/1, 62/1, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet


Kasten yaralama ve görüntü veya seslerin kayda alınması suretiyle özel hayatın gizliliğini ihlal suçlarından sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, Haziran 2011 ve 09.10.2011 tarihlerinde işlediği sabit görülen kasten yaralama suçundan TCK"nın 86/2, 86/3-a, 62/1, 52/2. maddeleri gereğince iki kez 3000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, görüntü veya seslerin kayda alınması suretiyle özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan TCK"nın 134/1, 62/1. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve CMK"nın 231/5. maddesi uyarınca hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına dair....2. Ağır Ceza Mahkemesinin 05.12.2013 tarihli, 2012/18 esas, 2013/379 sayılı kararının itiraz edilmeden 22.01.2014 tarihinde kesinleşmesinin ve kesinleşme tarihinden itibaren 5 yıllık denetim süresinin başlamasının ardından,....3. Asliye Ceza Mahkemesinin 10.03.2015 tarihli, 2014/788 esas, 2015/269 sayılı kararı ile 28.09.2014 tarihinde işlediği sabit görülen hakaret suçundan dolayı TCK"nın 125/1, 43/1, 62. maddeleri gereğince 1860 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin mahkumiyet hükmü 10.03.2015 tarihinde kesinleşen sanık hakkında, denetim süresi içerisinde kasıtlı bir suç işlemesi nedeniyle ihbarda bulunulmasını müteakip, duruşma açılarak, sanığın savunması alınıp, 05.12.2013 tarihli hükümlerin CMK"nın 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına ilişkin....2. Ağır Ceza Mahkemesinin 17.04.2015 tarihli, 2015/127 esas, 2015/139 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
A) Kasten yaralama suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;

Anayasa Mahkemesinin 07.10.2009 gün ve 27369 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanıp, yayımından itibaren bir yıl sonra 07.10.2010 tarihinde yürürlüğe giren, 23.07.2009 gün ve 2006/65 Esas, 2009/114 karar sayılı iptal hükmünün yürürlüğe girdiği tarihe kadar 5237 sayılı TCK"nın 50 ve 52. maddeleri ve 765 sayılı TCK hükümleri uyarınca doğrudan hükmedilip, başkaca hak mahrumiyeti içermeyen 2000 TL"ye kadar (2000 TL dahil) adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümleri 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı Kanun"un 305. maddesi gereğince kesin nitelikte olup, 07.10.2010 ila 6217 sayılı Kanun"un yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihine kadar ise mahkumiyet hükümlerinin hiçbir istisna öngörülmeksizin temyizinin mümkün olduğu, 14.04.2011 ve sonrasında ise, doğrudan hükmedilen 3000 TL’ye kadar (3000 TL dahil) adli para cezalarının 5320 sayılı Kanun"un Geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olduğu anlaşılmakla; 17.04.2015 tarihinde kasten yaralama suçundan dolayı doğrudan hükmedilen 3000 TL"den ibaret mahkumiyet hükümlerine yönelik sanık müdafiinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca isteme uygun olarak REDDİNE,
B) Görüntü veya seslerin kayda alınması suretiyle özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
1- Resmi nikahlı eşi olan katılan ..."in cep telefonunu sessiz seçeneğinde bırakıp, son arama ve mesaj listelerini silmesi gibi nedenlerle sadakatinden kuşkulanan ve aldatıldığını düşünen sanık ..."in, henüz boşanma davası açılmadığı ve katılanla fiilen birlikte yaşadıkları dönemde, katılanla ortak kullandıkları araca ses kayıt cihazı yerleştirip, katılanın başka bir erkekle samimi şekilde görüşmesine ilişkin özel konuşmalarını gizlice kaydettiği iddia ve kabulüne konu olayda;
Şikayete konu ses kayıtlarını, üçüncü kişi ya da kişilerle paylaştığı ve/veya çoğaltarak dağıttığına ilişkin hakkında bir iddia ileri sürülmeyen sanığın, kaybolma olasılığı bulunan delillerin muhafazasını sağlayıp, daha sonra açacağı boşanma davasına sunarak, aile içi geçimsizliğin kaynağının, katılanın güven sarsıcı olumsuz tutum ve davranışları olduğunu ispatlama amacını taşıyan eyleminde, hukuka aykırı hareket ettiği bilinciyle davranmadığı anlaşıldığından, sanığın görüntü veya seslerin kayda alınması suretiyle özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan dolayı CMK"nın 223/2-a madde, fıkra ve bendi gereğince beraatine karar verilmesi gerekirken, yasal ve yeterli olmayan yazılı gerekçelerle sanık hakkında mahkkumiyet hükmü kurulması,
2- Kabul ve uygulamaya göre de:
a) Görüntü veya seslerin kayda alınması suretiyle özel hayatın gizliliğini ihlal suçunun TCK"nın 139/1 ve CMK"nın 253/1-a madde ve fıkraları gereğince uzlaşmaya tabi suçlardan olduğu gözetilmeksizin, soruşturma evresinde CMK"nın 253. maddesi uyarınca uzlaştırma işlemleri yerine getirilmeden dava açılması, yargılama aşamasında da aynı Kanun"un 254. maddesi gereğince bu eksikliğin giderilmemesi,
b) CMK"nın 231. maddesinin 11. fıkrası uyarınca, kendisine yüklenen yükümlülükleri yerine getiremeyen sanık hakkında durumunun değerlendirilerek kısmi infaz veya koşulların varlığı halinde TCK"nın 50. ve 51. maddelerinin uygulanması suretiyle yeni bir mahkumiyet hükmü kurulabileceği gözetilmeksizin, denetim süresi içerisinde kasten yeni bir suç işleyen ve kendisine yükümlülük yüklenmeyen sanık hakkında, yasal zorunluluk hali de bulunmadığı halde, önceki hükmün aynen açıklanması ile yetinilmesi yerine açıklanması geri bırakılan hükümle birlikte verilen kısa süreli hapis cezasının açıklanan hükümde adli para cezasına çevrilmesi,
c) TCK"nın 134/1. madde ve fıkrasında, 6352 sayılı Kanun"un 81. maddesi ile yapılan değişiklikten önce yürürlükte bulunan ve sanığın lehine olduğu kabul edilen düzenlemede, hapis cezası ile adli para cezasının seçenek olarak öngörüldüğü ve TCK"nın 50/2. madde ve fıkrasına göre seçenek cezalardan tercih edilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilemeyeceği gözetilmeksizin sanığa hükmedilen hapis cezasının TCK"nın 50/1-a madde, fıkra ve bendi gereğince adli para cezasına çevrilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, aynı Kanun"un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 10.10.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.