Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2014/19110 Esas 2017/2253 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, müvekkillerinin murisi karşıdan karşıya geçerken davalıya sigortalı aracın çarpması ile öldüğünü açıklayıp maddi tazminat talebinde bulunmuştur.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davalıya sigortalı araç sürücüsünün kusuru bulunmadığından davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacılar vekilince temyiz edilmiştir.
Dava, trafik kazası nedeni ile maddi tazminat istemine ilişkindir.
Muris yaya olduğuna göre; davalı ... şirketi sigortalısının kusuruna isabet eden gerçek zarardan sorumludur.
BK.’nun 53. maddesine ve yerleşik Yargıtay uygulamasına göre, hukuk hâkimi, ceza hâkiminin belirlediği kusur oranı ve delil yetersizliğine dayalı beraat kararı ile bağlı değil ise de, sanığa isnat edilen eylemi işlemediğinin kesin olarak tespiti olgusuna dayalı beraat kararı ve eylemin hukuka aykırılığını ve fâilini belirleyen mahkumiyet kararı ile bağlıdır.
Somut olayda, mahkemece, kusur oranının belirlenmesi yönünden bilirkişi incelemesi yaptırılmamış, davalıya sigortalı araç sürücüsü aleyhine başlatılan hazırlık soruşturmasında alınan kusur raporuna itibar edilerek davalının kusurlu olmadığı kabul edilmiştir. Bu durumda, hazırlık soruşturmasında alınan bilirkişi raporuna göre karar verilmesi doğru görülmemiştir.O halde mahkemece yapılacak iş, ceza dosyası içeriği de dikkate alınarak, kusur konusunda uzman bilirkişiden kusur raporu alınarak, sonucuna göre bir karar vermekten ibarettir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle, davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 02/03/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.