Yargıtay - Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2012/28958 Esas 2014/15480 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/28958
Karar No: 2014/15480
Karar Tarihi: 23.09.2014

Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2012/28958 Esas 2014/15480 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanık 2005 yılında sahte fatura kullanmak suçundan mahkum edilmiş ve bu suçun 2006 yılına ilişkin iddianame ile açılan dava da ayrıca değerlendirilmeden tek suç kabul edilerek eksik ceza verildiği belirtilmiştir. Mahkeme, sanık hakkında her iki suçtan da ayrı hüküm kurulması gerektiğini ifade etmiştir. Ancak, hak yoksunluğunun sanık kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık hakları yönünden koşullu salıverilmeye kadar uygulanabileceği gözetilmeden hüküm verildiği için kararın bu kısmının düzeltilmesine karar verilmiştir. Kararda belirtilen kanun maddeleri ise Vergi Usul Kanunu ve Türk Ceza Kanunu'nun 53/3 ve 53/1-c maddeleridir.

11. Ceza Dairesi 2012/28958 E. , 2014/15480 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gerekçeli karar başlığında yanlış yazılan suç tarihlerinin 2005 takvim yılı için 29.12.2005, 2006 takvim yılı için ise 28.03.2006 olarak mahallinde düzeltilmesi ve Ankara Cumhuriyet Başsavcılığının 11.09.2008 tarihli iddianamesi ile vergi suçu raporuna ve Vergi Dairesi Başkanlığının mütalasına uygun olarak 2005 takvim yılına ilişkin sahte fatura kullanmak suçundan da dava açılması nedeniyle mahallinde hüküm kurulması mümkün görülmüştür.
“Sahte fatura kullanmak” ve “sahte fatura düzenlemek” suçlarının birbirinden bağımsız, ayrı suçları oluşturmasına ve sanık hakkında iddianamede 2006 takvim yılı bakımından her iki suçtan da kamu davası açılmasına rağmen; ayrı ayrı hüküm kurulması gerekirken eylemin tek suç kabulü ile eksik ceza tayini isabetsizliği aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak:
5237 sayılı TCK’nun 53/3. maddesi gereğince aynı Yasanın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan hak yoksunluğunun sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık hakları yönünden koşullu salıverilmeye kadar uygulanabileceği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı ise de; yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından TCK"nun 53. maddesinin tatbikine ilişkin kısımlar çıkartılarak yerlerine "5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan kendi ...soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerine ilişkin haklardan koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" denilmek suretiyle sair yönleri eleştiri dışında usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23.09.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.